NIJVERDAL - De gemeenteraadsfractie van het CDA in Hellendoorn maakt zich zorgen over de ‘voortgang’  van de bouw van fietstunnels nabij de rotonde in de Helmkruidlaan. Als het college van burgemeester en wethouders al iets laat horen op dit dossier  wordt het volgens woordvoerder Evers van het CDA niet duidelijker op. De christendemocraat zegt te vrezen voor  -onder meer - problemen met de financiële haalbaarheid. En de kosten lopen flink op.

Twee jaar geleden besloot de gemeente fietstunnels te bouwen  ter hoogte van de Helmkruidlaan/Baron van Sternbachlaan en de Van der Meulenweg. Nadien volgde het ene op het andere verkeerskundige voorstel, maar duidelijker werd het er allemaal niet op. Weinigen hebben nog zicht op wat er te gebeuren staat, waarbij gesproken wordt over’ conflictpunten. En dan is er ook nog onduidelijkheid over de aanleg van een vrijliggend fietspad aan de noordzijde van de Helkruidlaan  tussen de rotonde Van der Muelenweg/Koersendijk en de Jerusalemweg.

Het wordt er volgordelijk en qua planning niet duidelijker op en juist op dat punt wil het CDA nu  hom of kuit, want het college lijkt vast te lopen in ambities en onvermogen. De christendemocraten in de eerst volgende raadsvergadering hoe het uit de gordiaanse knoop denkt te ontkomen dan wel twee toot drie keer meer budget met ophoesten.

HENGELO -  In de studio van RTV Oost te Hengelo is radiomaker Jan Erik Plettenburg vandaag benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. De bijbehorende versierselen worden  hem opgespeld door burgemeester Schelberg van Hengelo. Plettenburg heeft, meldt motivatie, buitengewone verdiensten, met name vanwege zijn onversaagd hameren op het aambeeld  van de veelkleurige samenleving, in zonderheid ten dienste van de LHBTIQ+-gemeenschap en journalistiek. Hij neemt nu, na een kwart eeuw, afscheid.

De afgelopen 25 jaar was hij de drijvende kracht achter het radioprogramma De Roze Golf, een invloedrijk en veelbeluisterd programma dat niet alleen verslag deed, maar ook agendeerde,. Dit alles deed hij op vrijwillige basis, naast zijn werk bij RTV Oost.

Dankzij de inzet van Plettenburg inzet heeft De Roze Golf zich ontwikkeld tot een uniek en onmisbaar platform, zowel regionaal als landelijk. Veelzeggend is dat zijn uitzendingen worden bewaard door het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum, een erkenning van zijn belangrijke bijdrage aan de Nederlandse media. Vandaag vindt de overdracht plaats van het archief aan het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, wat ook veelzeggend is.

Overigens heeft de radiomaker voor hij in dienst trad bij Oost vele jaren bij de lokale stadsomroep in Almelo, de stad zijner geboorte, jarenlang met hart en ziel programma’s gemaakt, het liefst op locatie, waar nog opnamen (cassettebandjes) van bestaan.

OVERDINKEL/LOSSER - De gemeente Losser is voornemens in het kerkdorp Overdinkel  meer aandacht te besteden aan het welbevinden van de inwoners. De gemeente spreekt over een ‘een trots en actief dorp', waar veel gebeurt en waar de mensen elkaar kennen’, maar constateert ook de noodzaak iets te doen aan aandachtspunten en zorgen op sociaal en economisch vlak.

Om aan de slag te gaan om de leefbaarheid van Overdinkel te verbeteren, is vorig jaar het project 'Samen voor een sterker Overdinke'l uitgedokterd. In dat kader zijn ruim zeventig gesprekken gevoerd om inzicht te krijgen op de wensen en behoeften van Overdinkel. Na de eerste ronde van gesprekken zijn vervolggesprekken gehouden.

Het tweede deel van het uitvoeringsprogramma bestaat uit de activiteiten die per thema worden opgezet. Het uitvoeringsprogramma kent een looptijd van drie jaar. De activiteiten worden tussentijds geëvalueerd en waar nodig aangepast.  In een ambtelijke tussenreportage laat wethouder Lahdo optekenen.

' Ik ben heel trots op dit resultaat, vertelt wethouder Lahdo weten trots te zijn. ‘We hebben echt samen met de mensen uit Overdinkel een programma opgesteld. De activiteiten zijn divers en worden uitgevoerd door lokale organisaties. Denk bijvoorbeeld aan opruimdagen in de wijk samen met Domijn en het Servicebedrijf van de gemeente, of het versterken van sport- en cultuurverenigingen in Overdinkel. Ook gaan we aan de slag met kookworkshops voor basisschoolleerlingen en de gezonde leefstijlinterventie samen met Overdinkelse partijen. Juist die verbinding met lokale partijen is de kracht.’

TEKS:T RICK RUBENS

 Ach – hoe mooi is het voorjaar! De kou is uit de lucht, vogels kwinkeleren, de insecten die er nog zijn zoemen dat het een lieve lust is, de grond: daaruit spruiten bloemen, terwijl de knoppen van bomen en struiken op barsten staan. Dit alles stemt tot vreugde. Het is schone schijn zo realiseer ik mij maar al te goed. Want onder de grond rommelt het. Ongewenst en tegen de verdrukking in vindt het een weg naar boven. Er is geen weg terug. Kortstondig genot als gevolg van het voorjaarszonnetje maakt plaats voor een gevoel van neerslachtigheid. Ziedaar: het onkruid baant zich een weg tussen enkele luikende en tere bloempjes. Nog even en ook de lonkende flora legt het loodje want distels, grassen, ongewenste zaailingen en ander ongerief overwoekeren alles.

Daar de eega heeft bepaald dat ik de portefeuille “Milieu” beheer – waarvan ik aanvankelijk vermoedde dat dit slechts het aan straat zetten van de containers betrof – dien ik ook het onkruid uit de tuin te trekken. Het is slavenarbeid. Een andere omschrijving schiet mij niet te binnen. Het doet denken aan katoenplukkers in Amerika, die voor heel weinig (ik krijg er niets voor) ploeteren dat ze er bij neervallen.

De voortuin biedt om de een of andere reden een uitermate gunstige omgeving voor onkruid. Dit dient met de hand en met wortel en tak te worden verwijderd. Zittend op een laag krukje met de lange benen gestrekt voor mij, pluk ik mij de vellen van de vingers. Niet zelden brandt de koperen ploert op rug en nek en ben ik na een dag hevig rukken gebroken en gesloopt. Passanten, goed bedoelend maar irritant als muggen, wijzen op het fraaie weer, prijzen mijn inzet en kouten over hun hond en vakantie op Mallorca en vragen hoe het met vrouw en kinderen is. Mijn gemoed brengt mij er bijna toe te gillen: “Opzouten met je hond en je achterlijke vakantie! Laat mij werken, ondertussen groeit het onkruid maar door!”

In plaats daarvan plaats ik moeizaam grijnzend wat gemeenplaatsen. Onkruid plukken is een slag winnen, maar de oorlog verlies je: nadat ik een container vol  heb binnengehaald,  begint de volgende dag het ongewenste kruid zich weer een weg naar boven te zoeken.

Was het maar weer winter.

TEKST: Erik Endlich