NIJVERDAL -De gemeente Hellendoorn opent morgenmiddag het vernieuwde centrum van Nijverdal. Iedereen is welkom bij een officiele plechtigheid die rond 14.45 plaatsgrijpt  bij het nieuwe kunstwerk op de hoek van het Keizerserf en de Willem-Alexanderstraat. Er is van alles te doen in het centrum: muziek, leuke activiteiten voor de kinderen en iets lekkkers jong en oud. 

De Willem-Alexanderstraat, Máximastraat en het Keizerserf kregen de afgelopen jaren een flinke opknapbeurt. De plannen hiervoor startten in 2021. Samen met omwonenden en ondernemers dachten we na over een nieuw ontwerp. In 2024 verlegden de nutsbedrijven kabels en leidingen en in 2025 begon de herinrichting. Dit gebeurde in fases zodat het centrum zoveel mogelijk bereikbaar bleef.

Meer samenhang en meer groen stonden centraal bij de vernieuwing. ‘De straten vormen nu één geheel met de rest van het centrum. Extra bomen en groen zorgen voor verkoeling in de zomer en betere afvoer van regenwater. Er zijn nieuwe zitplekken gemaakt en op het Máximaplein plaatsen plaatst in het voorjaar nog wat kleine speeltoestellen. Hierdoor is het centrum klaar voor de toekomst.’

NIJVERDAL – Als voor iemand geldt ‘ouder hoe fanatieker’ dan wel voor de Nijverdalse politicus Peter de Noord, voormalig onderwijzer te Hellendoorn. Dat manifesteerde zich al toen De Noord onderwijzer was in de wijk Groot Lochter. De Noord was een bevlogen leraar, betrokken en bij het wel en wee van zijn leerlingen en bovendien iemand die zich ook die zich ook nog eens maatschappelijk manifesteerde, zowel in als buiten schooltijd. Dat is wat De Noord beroert en waar hij telkenmale voor in beweging komt als hij meent een steentje bij te kunnen dragen. Hij  is nog steeds een trouwe volger van het politieke spel,  waar hij van geniet  op de publieke tribune.

De Noord is een geharnaste sociaaldemocraat en was van 1998 tot  2006 wethouder der gemeente Hellendoorn en kent deswege de bestuurlijke mores. Recent werd hij gevraagd zich toch weerweer te kandideren voor een plek op de kandidatenlijst van -uiteraard -de Partij van de Arbeid in Hellendoorn.

Een mijlpaal is dat hij zich ook met hart en ziel inzette voor de bouw van een combitunnel,  te weten een ondergrondse treinverbinding. Hij was een der kartrekkers. Weinigen hadden er fiducie in, maar mede dankzij De Noord kreeg  steeds meer bentgenoten,  in verscheidene organisaties, variërend van Wereldwinkel, het Kringloopbedrijf tot Stichting Hulpfonds Hellendoorn. Altijd opkomend voor de mensen die het wat moeilijker hebben. Hij stond ook aan de wieg van het zogenoemde Burgerberaad. Dit is een participatievorm waarbij een groep inwoners, in een weerspiegeling van onze gemeente, zelfstandig nadenkt over een belangrijk onderwerp en daarbij rechtstreeks de gemeenteraad adviseert. De Noord is nu  weer raadslid.

Hij voelt zich met zijn 77 jaar veel te jong om achter de geraniums te gaan zitten. Nog steeds bruisend van energie stuurt hij al vanaf 1990 in de gemeentepolitiek. Met als mijlpaal binnen zijn periode als wethouder de realisering van de combitunnel, waarvoor hij bij de diverse rijksdiensten veel tegenstand moest overwinnen: realisatie bleek uiteindelijk een grote zegen voor het Nijverdalse centrum.

Nog steeds bruisend van energie stuurt hij al vanaf 1990 in de gemeentepolitiek mede de ontwikkelingen binnen onze gemeente. Met als mijlpaal binnen zijn periode als wethouder de realisering van de combitunnel, waarvoor hij bij de diverse rijksdiensten veel tegenstand moest overwinnen: realisatie bleek uiteindelijk een grote zegen voor het Nijverdalse centrum. Buiten het gemeentehuis was en is hij ook nu nog  actief. Stil going strong. Hij keert na zestien jaar terug in het centrum van de Hellendoornse politiek, is er eigenlijk nimmer weggeweest. En heeft recht van spreken, want zonder hem en zijn medestanders zou de ondergrondse tunnelbak er nooit zijn gekomen.

In november 2007 heeft Rijkswaterstaat opdracht verstrekt aan de Combinatie Leo ten Brinke voor het project Combiplan Nijverdal. Het Combiplan Nijverdal omvatte werkzaamheden aan een weg- en spoortracé over een lengte van zes kilometer.

De FC Twente/Heracles Academie en de gemeente Hengelo hebben alle voorwaarden rond om te starten met de nieuwbouw en verbouwvan de trainingsaccommodatie op Sportpark Veldwijk. Het huidige complex past niet meer bij de ambities van de Academie. Al eerder stelde de gemeenteraad van Hengelo circa zes miljoen euro beschikbaar.
voor de renovatie en nieuwbouw.

FC Twente en Heracles werken sinds 2020 samen in de FC Twente/Heracles Academie. De voetbalacademie heeft als absoluut doel om regionaal talent op te leiden voor het betaalde voetbal, in het bijzonder voor de eerste elftallen van FC Twente en Heracles Almelo. De Academie is daarmee een belangrijk sportief en maatschappelijk initiatief in de regio. De gemeente vindt dat de voetbalacademie goed past bij Sportpark Veldwijk; een plek waar ruimte is voor breedtesport, talentontwikkeling en topsport.

Als eerste komt er aan de kant van de voetbalvelden een nieuw gebouw. Daarna wordt hetgedeelte van de Academie in het FBK stadion gerenoveerd. Atletiekvereniging MPM blijft voor een deel eigenaar van het bestaande gebouw. De huidige hoofdingang van het stadion wordt de nieuwe toegang van de FC Twente/Heracles Academie. MPM krijgt een nieuwe ingang aan de kant van de sporthal. De gemeente wordt eigenaar van de gebouwen, ook van hetgedeelte waar nu FC Twente eigenaar van is. De Academie gaat de vernieuwde accommodatie en zes sportvelden voor zeker dertif jaar huren.

Binnenkort start de aanbesteding van de nieuwbouw. De gemeente Hengelo heeft de vergunning al verleend. Als alles voorspoedig verloopt, kan volgend voorjaar de schop in de grond. De realisatie van de nieuwbouw duurt ongeveer een jaar. Daarna start de renovatievan de bestaande bouw. Dat betekent dat het hele complex in 2028 klaar kan zijn.

De eega, thans een verse pensionado, wenste zich een schaakcomputer. Ik meende dat daarmee een programma wordt bedoeld, waarmee men zich gezeten vanachter de pc een potje kan schaken. De wederhelft reageerde op mijn veronderstelling met een smalende lach. Die houdt zij in reserve totdat ik iets stupide te berde breng. Bijgevolg hoor ik dat geluid  bijna dagelijks. Ondertussen is mijn vrouw niet te beroerd om uit te leggen wat  een schaakcomputer nu eigenlijk is. Het is namelijk een schaakbord zoals er zovelen zijn, maar dan is er ergens in dat bord iets verstopt, dat het een slim apparaat maakt. De veronderstelling dat er een soort handje in het binnenste verborgen zit dat op wonderbaarlijke wijze een stuk verplaatst, werd weer cynisch weggelachen. Het geheel werkt namelijk aldus: het verplaatsen van een stuk door de gebruiker wordt gevolgd door in de velden verstopte lampjes, die onder een zekere figuur van de tegenpartij gaan branden, De speler tilt het betreffende onderdeel op, waarna de computer via lampjes op een nog vrij veld laat weten, waar dat stuk naar toe moet.

Mijn wederhelft is een uitstekende schaker – of heet dat schaakster.  Zij is een uitgesproken bèta-type, dat in een mum van tijd minstens vijf zetten vooruit denkt. Ik daarentegen ben een talenmens met nul rekenkundig inzicht. Toen de bestelde schaakcomputer arriveerde ben ik vast begonnen op het laagst mogelijke niveau, dat volgens de handleiding voor de zeer beginnende schaker bedoeld is. Telkens nadat ik – na minuten lang hevig peinzen – een zet deed, werd binnen een seconde gereageerd door dat vermaledijde apparaat. Dat maakte mij uitermate onzeker, zodat ik na enig inleidend en nerveus heen en weer schuiven smadelijk schaakmat stond.

De wederhelft, schijnbaar achteloos de stukken verplaatsend en daarbij regelmatig een blik in de krant werpend, deed op niveau 14 of zo de met steeds langere tussenpozen  knipperende schaakcomputer in het stof bijten.

Zou er ook zoiets bestaan als een ganzenbordencomputer?

Erik Endlich