Bij aanvang van onze relatie hebben wij pragmatisch aan portefeuilleverdeling gedaan.  Het initiatief ging van uit van mijn vriendin, thans eega: ik kreeg die van milieu en zij opteerde voor boekhouding, Algemene Vraagstukken en techniek. Aanvankelijk was ik blijmoedig gestemd vanwege slechts één deelgebied, totdat mij de consequenties werden geschetst: onder milieu valt vanzelfsprekend het aan straat zetten van de respectievelijke containers, maar ook: stofzuigen, het reinigen van de natte cel en honden uitlaten. Dat laatste vanwege hun ontlasting die, zo legde de wederhelft uit, zonder meer onder mijn jurisdictie valt.

Inmiddels zijn mij deze handelingen een sleur geworden die ik zonder veel nadenken (en doorgaans zonder morren) verricht, maar onlangs werd het mij teveel.

De oranje container, waarin ik  milieubewust steeds elk snippertje plastic deponeer, was  door de overbuurman op mijn oprit gezet. De man ergert zich kennelijk over de reeks containers van ons en die van de buurt, die op voorspraak van de gemeente voor zijn schutting  dienen te worden opgesteld. Hij zet ze dus onmiddellijk na lediging bij een ieder op zijn of haar oprit. Enfin: als bij een reflex kijk ik altijd of er nog wat is achtergebleven in onze container. Tot mijn afgrijzen lag er een lege en mij onbekende cementzak in.

Het zal aan mijn gemoed die ochtend hebben gelegen, maar dat die buurman achteloos zijn zooi bij ons dumpte: het is een asociale actie. Ik dook in onze container, haalde die cementzak eruit, liep rood aangelopen richting overbuurman en gooide met een nijdig gebaar die zak over zijn schutting de tuin in. Kennelijk zat hij daar met zijn vriendin, want onmiddellijk hoorde ik een verwensing. De poort ging open en venijnig liep hij op mij af en schreeuwde mij toe wat dit te betekenen had. We wisselden wat krachttermen uit, toen ik mij bedacht dat de buurman ter rechterzijde onophoudelijk klust. Met de zak, die de schuttingbuur op mijn perceel had geslingerd, stoof ik naar die timmerende snoodaard en herhaalde het eerder geformuleerde verwijt.

Ook hij begon te krijsen en riep, dat de zak van hem was maar dat hij deze niet bij ons gedumpt had. “Ik geloof je niet, dikke asoo!” voegde ik hem toe. Hij is corpulent.

Nog nahijgend van de emoties kwam ik thuis en schetste mijn vrouw het malheur in onze container. “Klopt!”, repliceerde ze, “Die zak lag op straat en is door een voorbijganger in een willekeurige container gedaan. Blijkbaar de onze.”

Ik wil een andere portefeuille.

TEKST: ERIK ENDLICH

HAAKSBERGEN – De gemeente Haaksbergen biedt inwoners de gelegenheid om met subsidie beter te isoleren. Oudere koopwoningen zijn vaak nog niet goed geïsoleerd. De gemeente biedt nu een nieuwe subsidie voor woningisolatie. Ook wie zelf aan de slag gaat, kan hiervan gebruikmaken. Met goede isolatie blijft een huis in de winter warmer en in de zomer koeler. Dat is comfortabel en het bespaart energiekosten.

 Extra isolatie is vaak ook nodig om over te stappen op alternatieven voor aardgas, zoals een warmtepomp. Wethouder Niemans vertelt:’ Isoleren is een belangrijke stap naar een duurzame toekomst. Energie die we niet gebruiken, hoeven we ook niet op te wekken.’

Of een woning subsidie kan krijgen, hangt af van de WOZ-waarde, het bouwjaar en de mate van isolatie (het energielabel). Als de woning in aanmerking komt, kan de eigenaar subsidie aanvragen voor het vervangen van glas of voor extra isolatie van het dak, de gevel of de vloer. De isolatiemaatregelen moeten voldoen aan de voorwaarden die ook gelden voor de landelijke subsidie (ISDE). De gemeentelijke subsidie mag gecombineerd worden met de landelijke subsidie. Een belangrijk verschil is dat in Haaksbergen ook mensen die zelf klussen, subsidie kunnen Inwoners kunnen voor hun eigen huis subsidie aanvragen, maar ze mogen dit ook samen met hun buren doen.

De gemeente stimuleert noaberschap bij het isoleren van huizen. Daarom is er de 'Doe het samen-subsidie.  Als drie buren in dezelfde straat samen aan de slag gaan, krijgen ze extra subsidie. Ook werkt de gemeente samen met Buurkracht om buurtteams op te zetten. Deze teams bestaan uit gemotiveerde bewoners die samen stappen willen zetten in de energietransitie. Het buurtteam uit de Els en de Pas heeft vlak voor de zomervakantie een collectieve inkoopactie gepresenteerd voor glasisolatie. Binnenkort start de werving voor vrijwilligers voor nieuwe buurtteams.

De Enterse Zomp geldt al jaren een trots varend icoon op de Regge. Een stille, duurzame en unieke manier om bezoekers kennis te laten maken met de geschiedenis van Twente. Maar nieuwe Europese binnenvaartregels dreigen nu een einde te maken aan deze vaartochten. De drie gemeenten Wierden, Rijssen-Holten en Hellendoorn hebben daarom een brief gestuurd aan het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Ze roepen daarin op tot maatwerk en vragen om een ontheffing van de nieuwe regels voor historische schepen zoals de zomp.

De Enterse Zomp is volgens de gemeenten veel meer dan een boot. Gesproken over ‘een levend stuk geschiedenis dat onze streek met trots laat zien aan bezoekers’ en vrijwilligers houden deze traditie in stand. ‘Als we hen nu opzadelen met onhaalbare regels en kosten, dan raken we iets waardevols kwijt.’ De zomp is een replica van de houten vrachtschepen die vroeger goederen over ondiepe rivieren vervoerden. Nu vaart de zomp, stil, schoon en met lage snelheid, met bezoekers over de Regge en vertelt het verhaal van vroeger, midden in het landschap van nu. Educatief,

‘We zijn niet tegen regelgeving, maar die moet wel passen bij de praktijk’ stelt de Wierdense wethouder Kortenhoeven. ‘De Regge is geen drukke vaarroute en de zomp vaart geen tientallen kilometers per dag. Wat in Duitsland kan met ‘Traditionsschiffe’,  zou ook in Twente moeten blijven bestaan.’We roepen het ministerie op om ons de ruimte te geven om dit erfgoed levend te houden.'

De nieuwe regels stellen zware eisen aan onder meer vaarbevoegdheid en technische keuringen. Die zijn vooral bedoeld voor de commerciële en grensoverschrijdende binnenvaart. Voor kleine, lokale initiatieven zoals de zomp zijn ze niet realistisch. Vrijwilligers, vaak al jaren betrokken, zouden extra certificaten en medische verklaringen nodig hebben. Ook de kosten van verplichte keuringen zijn nauwelijks op te brengen. De drie gemeenten vragen daarom het ministerie om snel een tijdelijke ontheffing toe te kennen, en te werken aan een structurele oplossing. ‘We moeten voorkomen dat deze mooie traditie straks stilligt door regelgeving die niet past bij de schaal en het karakter van de zomp’

TREKST ALBERT WURSTEN

LOSSER/BEUNINGEN Het college van burgemeester en wethouders te Losser stelt de gemeenteraad voor in Beuningen een nieuwe energieneutrale school en dorpshuis te bouwen. Het dorpshuis wordt nog eens uitgebreid met twee extra ruimten die kunnen worden verhuurd en de multifunctionele ruimte verder versterken. De bestaande gymzaal krijgt twee nieuwe kleedkamers en wordt opgeknapt en verduurzaamd. De raad wordt voorgesteld om een extra krediet van ruim € 421.000 beschikbaar te stellen. De totale investering bedraagt daarmee ruim € 3,6 miljoen.

 Wethouder Engels: 'Het voorstel dat we nu aan de gemeenteraad voorleggen wordt gedragen door het bouwteam. Ook komt het tegemoet aan de wensen van Stichting Dorpshuis Beuningen. Het is de beste en meest verantwoorde variant als we kijken naar de hoogte van de eenmalige investering en de jaarlijkse bijdrage die de gemeente Losser moet doen. Ik ben dan ook tevreden met dit voorstel. Als de raad akkoord gaat, kan Beuningen jarenlang genieten van een prachtige accommodatie voor het hele dorp. Ook de openbare ruimte zal verder worden opgeknapt, zoals al eerder afgesproken.”

In de afgelopen periode zijn door het bouwteam en de gemeente diverse varianten uitgewerkt voor de nieuwe accommodatie in Beuningen. Een accommodatie die voor de inwoners van Beuningen heel belangrijk is. Elke variant vraagt om een eenmalige investering en een jaarlijkse bijdrage van de gemeente. Wethouder Jan Engels: “We kiezen voor de variant met twee nieuwe kleedkamers én het opknappen en verduurzamen van de gymzaal. Daarnaast realiseren we twee extra ruimten in het dorpshuis die kunnen worden verhuurd. Hierdoor blijven de investeringslasten en de jaarlijkse bijdrage wat het college betreft aanvaardbaar. Daarom leg ik het voorstel met vertrouwen voor aan de gemeenteraad.”Het bouwteam bestaat uit Stichting Dorpshuis Beuningen, Installatiebedrijf Vennegoor uit Weerselo, BCT Architecten uit Enschede, Bouwbedrijf Van der Aa uit Tilligte, Omgekeerd Bouwen uit Tubbergen, Stichting KONOT en de gemeente Losser. Als de gemeenteraad instemt met het voorstel worden de plannen verder uitgewerkt en en kan de bouwerij beginnen.