HELLENDOORN - De woningnood is groot, ook in de gemeente Hellendoorn. Er zijn veel plannen voor nieuwbouw, maar het realiseren van deze woningen kost tijd. Daarom zoekt de gemeente ook naar tijdelijke oplossingen. Het college van burgemeester en wethouders heeft nieuwe regels vastgesteld. Deze regels maken het mogelijk om een tijdelijke woning op het eigen erf te plaatsen.

Het plaatsen van een mantelzorgwoning op het eigen erf was al toegestaan. Deze nieuwe regels kunnen een uitkomst bieden in andere situaties. Denk bijvoorbeeld aan jongeren die graag op zichzelf willen wonen.

Een tijdelijke woning mag met een omgevingsvergunning minimaal 35 en maximaal honderd vierkante meter groot zijn. De woning is bedoeld voor maximaal 4 personen, waarvan maximaal 2 volwassen personen. Een vergunning geldt maximaal tien jaar. Daarna moet de woning worden verwijderd. In bijzondere gevallen kan de gemeente afwijken van de regels. Over twee jaar wordt bekeken hoe de regeling in de praktijk werkt en of aanpassingen nodig zijn. Volgens

De gemeente Hellendoorn  will tempo maken met de bouw van woningen. Volgens wethouder Van den Bosch is blij met deze ontwikkeling:' Het is ontzettend belangrijk dat er op korte termijn oplossingen komen voor de woningnood. We werken hard aan nieuwbouwprojecten, maar dat kost tijd. Met deze regeling hopen we inwoners op weg te helpen.”

IJMUIDEN/VRIEZENVEEN - De uitwesdstrijd van de Westerhaarse damclub Denk en Zet, op bezoek bij IJmuiden, won zonder veel moeite van de thuisclub. De ploeg speelde gediscoplineerd. damclub Westerhaar gedisciplineerd naar ruime winst en dat resulteerde in een  eenvoudige zege.

 uit Westerhaar  trok in het treffen met de damclub in de vierde ronde van de competitie aan het langste eind. Tegenstander in deze verre uitwedstrijd was Damclub IJmuiden. De IJmuidenaren wisten zich vorig jaar verrassend op te werken naar de ereklasse al verloren zij tot nog toe al hun wedstrijden. De Westerhaarders waren er toch niet helemaal gerust op: zij moesten het zonder sterkhouders Jitse Slump en Matheo Boxum stellen die in China deelnamen aan een World Cup.

Uiteindelijk was de Westerhaarse formatie dominant en vertaalde dat in een eeclatante zege en - dik verdiend.

Binnenkort is het gedaan voor mijn wederhelft. Althans: qua werk. Zij gaat mij achterna en zal eveneens zonder werk zitten. Overigens zonder ontslagen te worden: mijn eega bereikt over enkele weken de pensioengerechtigde leeftijd. Dan zit ook zij thuis. Zulks suggereert dat wij gezamenlijk op de bank of separaat op een stoel zitten en blij keuvelen over hoe het was en of die en die nog wel leven. Maar nee: die gedachte is ons een gruwel. We proberen elkaar namelijk  zoveel mogelijk te vermijden. Zeker niet omdat wij kat en hond zijn, sterker: we zijn ongelooflijk hecht.

Maar het was reeds vanaf ons prille samenzijn  duidelijk, dat wij voor een belangrijk deel onze eigen weg moeten bewandelen wil ons huwelijk slagen.  Beroepshalve zeker. Terwijl mijn vrouw steeds een creatief vak had,  zat ik te typen in ambtelijke kringen. In de vrije tijd beweegt zij zich tussen tuin en tekentafel, ik kar naar de sportvereniging en schrijf stukjes als deze. We lezen verschillende kranten en tijdschriften. Het is vanzelfsprekend een keuze en menig echtpaar is onafscheidelijk: ze e-biken getweeën, lopen hand-in-hand naar de super, helpen elkander met het oplossen van een kruiswoordpuzzel, knippen elkaars nagels. Jakkie. Ieder z’n ding zullen we maar zeggen.

Het gevaar is natuurlijk dat wij zozeer bezeten zijn door de gedachte om niet klef bij elkaar te gaan zitten, dat wij gejaagd bezig zijn steeds iets anders te doen. Ik spoed mij met hengel naar de waterkant, mijn partner plukt onkruid, ik kom thuis en zij doet boodschappen. Wel is er momenteel consensus over de lunch en het diner, die wij gezamenlijk wensen te nuttigen. Ontbijt niet, omdat ik dat zeker een uur eerder soldaat maak, aangezien ik zeer vroeg de bedstee verlaat.

Over de huishoudelijke taken zijn wij in een moeizame onderhandeling, waarbij in beginsel vaststaat dat ik de vaatwasser uitpak en zij al het andere doet. Althans: dat is mijn voorstel. Dit  stuit op verzet. Het zit ‘m met name vast op  het stofzuigen, waarbij haar schrikbeeld is dat ik, de krant lezend, afwezig de voetjes van de vloer doe zodat zij aldaar kan zuigen.  Ook weigert mijn vrouw alles af te stoffen, dit vanwege het gevaar dat ik met een vinger over moeilijk bereikbaar plekjes ga met de opmerking: “Noemen wij dit schoon?”. Ook vindt zij, dat ik moet doorgaan met WC en badkamer te reinigen aangezien ik in die werkzaamheid expertise heb opgebouwd. Ik werp tegen, dat zij daar straks óók tijd voor heeft.

We moeten wel opschieten met die taakverdeling, want ze mag nog maar twee weken werken.  Een kabinet vormen gaat vermoedelijk sneller.

 Erik Endlich

DINKELLAND - De raadsfractie van het CDA in Dinkelland heeft kritische vragen gesteld over  uitspraken van wethouder Severijn in de krant over woningbouw in Noordoost-Twente. In het interview stelt hij dat Dinkelland niet alleen voor eigen behoefte wil bouwen, maar ook openstaat voor extra woningbouw ten behoeve van omliggende steden, waaronder  Hengelo. Dat baart de CDA-fractie zorgen.

Het CDA-raadslid Ben Blokhuis uit Deurningen herinnert aan eerdere uitbreidingen van Hengelo op Dinkellands grondgebied. ‘In Deurningen hebben we gezien wat er gebeurt als afspraken over bufferzones en afstand tot de gemeentegrens worden genegeerd. Dat leidde tot veel verzet en frustratie. We moeten voorkomen dat dit opnieuw gebeurt.’ Daarom wil de fractie van het CDA van het ccollege wil van het college weten of er al gesprekken zijn gevoerd met de gemeente Hengelo over extra woningen op Dinkellands grondgebied voor inwoners uit steden, en zo ja, wat daaruit is voortgekomen. Daarbij is het voor het CDA essentieel dat dorpsraden, ondernemers, verenigingen en inwoners vooraf worden betrokken.

‘’Als er plannen zijn die onze dorpen raken, dan moet de gemeenschap daar vanaf het begin bij betrokken worden’’, stelt raadslid Jeannette Paus-Weersink uit Saasveld. Ook vraagt CDA Dinkelland zich af waarom de gemeenteraad niet eerder is geïnformeerd over deze mogelijke koerswijziging. De fractie wil weten of het college daadwerkelijk bereid is af te wijken van het uitgangspunt ‘bouwen voor eigen behoefte’ zodra omliggende steden daarom vragen.
In het interview stelt de wethouder dat extra woningbouw kan bijdragen aan het behoud van leefbaarheid. CDA Dinkelland vraagt het college om een duidelijke definitie van dat begrip. ‘’Wat verstaat het college onder leefbaarheid? En waarop is die visie gebaseerd?’’, vraagt Blokhuis. Wij willen graag een onderbouwing met analyses, indicatoren en cijfers zien.

Daarnaast wil de CDA-fractie weten of deze visie geldt voor alle kernen in Dinkelland, en in welke mate. Is er bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar de impact van grensoverschrijdende woningbouw op voorzieningen, infrastructuur en sociale cohesie in dorpen als Deurningen en Saasveld?

Tot slot vraagt CDA Dinkelland of de opvatting van het college breed gedragen wordt door de gemeenschappen. Worden inwoners, dorpsraden, verenigingen en ondernemers actief bij deze ruimtelijke keuzes betrokken? En zo nee, waarom kiest het college dan toch voor deze koers? ‘’Onze dorpen zijn geen verkapte uitbreidingswijk van Hengelo of andere steden. Nog steeds zoeken te veel starters, gezinnen en senioren uit Dinkelland naar een passende en betaalbare woning'' ziet Blokhuis. ‘’We moeten eerst meer voor onze eigen woningzoekenden bouwen.’