De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Haka

Voorheen was ons landje vergeven van de clubs, verenigingen en genootschappen. Wie daar niet van hield was autistisch of had andere issues die deelname aan een collectief verhinderden. Inmiddels waait er een andere, meer gure wind. Gekeutel in eigen kring vindt opgang, vermoedelijk is dat autisme inmiddels veelvuldig gediagnostiseerd en verdere leest men over enge lieden die pupilletjes niet alleen begeleiden, maar ook bepotelen. Een ander legt een bom onder het verenigingsleven. Toegegeven: ik kon mij  als kind reeds uitstekend zelf  vermaken. Op gespannen voet met mijn individualisme ben  ik toch al ruim 50 jaar lid van dezelfde atletiekvereniging.

Eerst omdat de activiteiten daar in beginsel in je uppie kunnen worden verricht, zodat je niet steeds afhankelijk bent van lieden die te beroerd zijn om op het veld of in de zaal aan te treden. Daarbij had ik een zeker talent om over horden te scheren, een  hoog aangebrachte lat te passeren en een speer een fors eind verder in het gras te planten.

Daarna ging ik training geven. Lekker buiten zijn en bepalen wat de atleten moeten doen. Een voldoening gevende activiteit die ik reeds vier decennia lang met plezier verricht.

De moraal is, dat er ook voor de personen die met tegenzin huis en haard verlaten een prettig clubverband te vinden is. Men moet even de drempel over en wie weet raakt de huisvriend of -vriendin verslingerd aan een collectieve inspanning.

Overigens is bij onze loopgroep die drempel fors verhoogd. Niet vanwege de contributie of omdat er sprake is van ballotage. Neen, het ligt aan de haka.

Wij doen een haka, in grote mate geïnspireerd door wat het Nieuw-Zeelandse rugbyteam doet.  Na afloop van de training stampen wij met de voeten – ondertussen wilde kreten slakend -, slaan ons vervolgens op de borst terwijl de tong buiten bungelt en wij de ogen laten rollen. Wij sluiten af met een woest “SISU!!”, zijnde de naam van onze vereniging.

De nieuwelingen die wij mogen begroeten zien wij na die haka doorgaans niet meer terug.  Ach, laat ze zelf maar gaan hardlopen.

Erik Endlich

Waterschap komt over de brug met voor waterbeheer in Enschede

ENSCHEDE – De gemeente heeft een subsidie van  86.179 euro gekregen van waterschap Vechtstromen. Met dit geld kan de gemeente speciaal materiaal gebruiken in de bodem van nieuwe groenstroken in de Thomas de Keyserstraat en de Wethouder Nijhuisstraat. Dit materiaal zorgt ervoor dat de groenstroken meer water opvangen en vasthouden dan wadi’s. Als het heel hard regent, komt er minder water op straat te staan. Tegelijkertijd zorgt het ervoor dat in droge perioden bomen en planten langer water tot hun beschikking hebben.

Volgens waterschapbestuurder Aveskamp overhandigde een symbolische cheque aan wethouder Leefomgeving  Teutelink. Aveskamp:. ‘Het klimaat verandert. Als we een leefbare regio willen houden, moeten we onze omgeving aanpassen. Met deze subsidie draagt het waterschap bij aan de mogelijkheden voor gemeenten om hun plannen te realiseren.’  Teutelink is blij met de financiële bijdrage: “Dit geeft ons de kans dit soort interessante, maar vaak ook iets duurdere, innovaties te proberen. Mooi om te zien hoe gemeente en waterschap samen werken aan een groen blauw Enschede.’

De overhandiging van de cheque gebeurde op de parkeerplaats aan de Thomas de Keyserstraat in Stadsveld. Dit lelijke en  sfeerloos geenoemde plein krijgt binnenkort een opknapbeurt. Het wordt een mooie, gezellige plek die aangepast is aan het veranderende klimaat. Bomen en planten zorgen voor koelte. Groenstroken, grote riolen en een ondergrondse waterbak vangen water op. Ook leggen we in de Thomas de Keyserstraat en Wethouder Nijhuisstraat grote rioolbuizen voor regenwater aan. Deze brengen regenwater vanuit Pathmos en Stadsveld naar de Usselerstroom. Dit maakt het risico op overstromingen als het heel hard regent kleiner in deze wijken. Dit is een van de projecten van Groen-Blauw Stadsveld. 

Tubbergen hakt knoop door voor nieuw gemeentehuis

TUBBERGEN - De gemeenteraad van Tubbergen heeft ingestemd met het beschikbaar stellen van een voorbereidingskrediet voor de bouw van een nieuw gemeentehuis. Daarmee komt een compact en toekomstgericht gebouw dichterbij, waar de gemeente samen met haar zorg- en welzijnspartners aan inwoners optimale dienstverlening kan bieden. 

Het wordt een efficiënt gebouw waarin gemeente en partners onder één dak samenwerken. Zo wordt de dienstverlening voor inwoners beter, sneller en toegankelijker. Met de nieuwe gemeentelijke huisvesting op de locatie van de Verdegaalhal geeft de gemeente invulling aan scenario vier van het centrumplan. Het gebied rondom de Oude Markt krijgt hiermee een multifunctioneel karakter, waarbij dienstverlening en dagelijkse boodschappen centraal staan. Het wordt een plek waar inwoners, gemeenteraad, bestuur en medewerkers elkaar kunnen ontmoeten. Wethouder Bekhuis: De centrumontwikkeling van Tubbergen krijgt steeds meer vorm. Het nieuwe gemeentehuis is daarin een belangrijke schakel, een plek die bijdraagt aan een levendig en toekomstbestendig centrum voor ons allemaal.'

Het gaat vooralsnog om de voorbereidingsfase. Er ligt nog geen ontwerp voor het nieuwe gemeentehuis. De komende maanden worden ontwerpteampartners geselecteerd, waarna er gestart kan worden met het ontwerp. Zodra hierover meer bekend is, worden inwoners geïnformeerd. Naar verwachting beginnen de voorbereidende werkzaamheden op de nieuwe locatie later volgend jaar.

Gerard Somer was de grootmaker van Heracles Almelo

ALMELO/DEVENTER -In zijn woonplaats Deventer is voormalig Heracles Almelo-trainer Gerard Somer onlangs overleden. in de leeftijd van 81 jaar. Somer was al geruime tijd ziek en golals een van de architecten van Het Wonder van Almelo. Hij werd in 1983 aangesteld als trainer van het in de eerste divisie uitkomende Heracles. aOMwas geen onbekende in Almelo. In het seizoen 1975-1976 had hij al zijn laatste seizoen als profvoetballer afgewerkt aan de Bornsestraat. Als trainer deed hij daarna ervaring op bij amateurclub Achilles’12 in Hengelo.

De aanstelling van Somer door Heracles mondde uit in een ongekend succes. Nadat het eerste seizoen in de eerste divisie nog eindigde met de twaalfde plaats, werd Heracles in 1985 volkomen tegen de verdrukking in kampioen. Terwijl vanwege financiële problemen enkele keren bijna het gas en licht werden afgesloten en de spelers soms maanden op hun salaris moesten wachten, werden de prestaties op het veld steeds beter.
Met Somer in de dug-out veroverde Heracles in het najaar van het seizoen 1984-1985 de eerste periodetitel sinds tijden te pakken en door een eindsprint in het slot van de competitie ook het kampioenschap. Gezien de moeilijke omstandigheden ging die ongekende prestatie de Het Wonder van Almelo.

Somer geldt als één van de architecten van het succes van Heracles, want gold als smaakmaker en de voetballer die het voetbal terug in het elftal, Onder zijn leiding bloeiden toppers als Johan Tukker en Ab Gritter op en in hun kielzog toppers als Jan van Staa en Hendrie Krüzen uit tot sleutelspelers, maakten backs als Ray Richardson en Rob Poell naam door veelvuldig op te komen en verwierf Rudi Metz faam als veel scorende spits. In 1987 besloot Gerard Somer te stoppen als trainer van Heracles Almelo omdat hij die functie niet langer kon combineren met zijn werk op een adviesbureau.

Luuk Harmond

Good-slech

Nen goodn toospraak hoolden is ne keunst. De meeste toospraken zeent trouwns aaltied te laank. Zeker as börgemeasters of wethoolders ’t an ’t moondwoark hebt. Mear dee loat de toospraken ook altied maken duur de ambtenaren van de ofdeling communicatie. Dee zit achter een buro en typet nen bol in de roondte. Biej het opleazen zee’j de heurders dan al noa tien zinnen op de tellefon kieken.

Toospraken zeent ook aaltied geforceerd literair met oervervelende woordspöllings. Echt dodelijk vuur gesprökken woord. Mear ’t grötste bezwoar is dat ‘r mooie dinge wordt zegd en der vearder niks met gebuurt. Nen börgemeaster veroordeelt geweeld, mear steelt gin extra toozichthoolders an. Dreenkbliks en pröttel in de vrieje natuur “stelt ze an de kaak”, mear de bekuringen wordt nit deurder. Een minister-president sprek schaande van toostaanden in ’t boetenlaand en doar blif ’t dan biej.

At de paus een oorlog in Oekraïne veroordeelt, steurt hee doar ginne ofdeling van zinne Zwitserse Garde hen. Trump dut dat in Amerika wal met zinne Nationale Garde. A’j dat allene mear constateert, mu’j der tegenswoordig dreks achteran zeggen: joa, ik zir ginnen fan van Trump netuurlijk. Doo’j det nit, dan wo’j nooit wier serieus enömmen.

Leu met mooie toospraken köant ‘t lange volhoolden. Obama kon machtig mooi sprekken en kreeg de Nobelpries vuur de Vrede. Hee steet op papier as een besten president seends Ronald Reagan. Ronald Reagan? PSP-Kamerlid Fred van der Spek neumden Reagan in ’t kruisrakettendebat ooit nen oorlogshitser. Non is Reagan verestig ene van de beste presideanten…? Ik zol hoaste Bredero citeern, mear viej hebt al zo völle clichés.  

De gelearde geschiedenisleu munn alns mear ’s groondig oetzeuken. ’n Betje ofstaand in tied kan bliekboar al völle veraandern an good en slecht. Is Dick Schoof slecht umdat hee de verantwoordelijkheid nöm um een onmeugelijk kabinet te leaiden woer ’t kiesvolk zelf  umme vreug? Is Frans Timmermans good umdet hee Geert Wilders vergeleek met nen zoeplap-eum an ’t eande van nen verjoardag?

Ik misse mangs de bescheaidenheaid van nen kearl as Wim Kok. Indertied van de PvdA. As minister-president vergaloppeerden hee zik eagenlijk nooit. Joa één keer. Toen Bill Clinton in Nederlaand was. Kok verwelkomden um op Schiphol. Oonderweg in ’n auto noar ’n Haag gung het gesprek oawer hobby’s. Kok verteelden Clinton det hee nen peardeleefhebber wes:
“I fok horses.”
Verwoonderd vreug Clinton: “Pardon?”
Woerop Kok zea: “Yes, paarden.”

Gerrit Dannenberg

Deel dit nieuws!