De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Pensioenperikelen

Binnenkort is het gedaan voor mijn wederhelft. Althans: qua werk. Zij gaat mij achterna en zal eveneens zonder werk zitten. Overigens zonder ontslagen te worden: mijn eega bereikt over enkele weken de pensioengerechtigde leeftijd. Dan zit ook zij thuis. Zulks suggereert dat wij gezamenlijk op de bank of separaat op een stoel zitten en blij keuvelen over hoe het was en of die en die nog wel leven. Maar nee: die gedachte is ons een gruwel. We proberen elkaar namelijk  zoveel mogelijk te vermijden. Zeker niet omdat wij kat en hond zijn, sterker: we zijn ongelooflijk hecht.

Maar het was reeds vanaf ons prille samenzijn  duidelijk, dat wij voor een belangrijk deel onze eigen weg moeten bewandelen wil ons huwelijk slagen.  Beroepshalve zeker. Terwijl mijn vrouw steeds een creatief vak had,  zat ik te typen in ambtelijke kringen. In de vrije tijd beweegt zij zich tussen tuin en tekentafel, ik kar naar de sportvereniging en schrijf stukjes als deze. We lezen verschillende kranten en tijdschriften. Het is vanzelfsprekend een keuze en menig echtpaar is onafscheidelijk: ze e-biken getweeën, lopen hand-in-hand naar de super, helpen elkander met het oplossen van een kruiswoordpuzzel, knippen elkaars nagels. Jakkie. Ieder z’n ding zullen we maar zeggen.

Het gevaar is natuurlijk dat wij zozeer bezeten zijn door de gedachte om niet klef bij elkaar te gaan zitten, dat wij gejaagd bezig zijn steeds iets anders te doen. Ik spoed mij met hengel naar de waterkant, mijn partner plukt onkruid, ik kom thuis en zij doet boodschappen. Wel is er momenteel consensus over de lunch en het diner, die wij gezamenlijk wensen te nuttigen. Ontbijt niet, omdat ik dat zeker een uur eerder soldaat maak, aangezien ik zeer vroeg de bedstee verlaat.

Over de huishoudelijke taken zijn wij in een moeizame onderhandeling, waarbij in beginsel vaststaat dat ik de vaatwasser uitpak en zij al het andere doet. Althans: dat is mijn voorstel. Dit  stuit op verzet. Het zit ‘m met name vast op  het stofzuigen, waarbij haar schrikbeeld is dat ik, de krant lezend, afwezig de voetjes van de vloer doe zodat zij aldaar kan zuigen.  Ook weigert mijn vrouw alles af te stoffen, dit vanwege het gevaar dat ik met een vinger over moeilijk bereikbaar plekjes ga met de opmerking: “Noemen wij dit schoon?”. Ook vindt zij, dat ik moet doorgaan met WC en badkamer te reinigen aangezien ik in die werkzaamheid expertise heb opgebouwd. Ik werp tegen, dat zij daar straks óók tijd voor heeft.

We moeten wel opschieten met die taakverdeling, want ze mag nog maar twee weken werken.  Een kabinet vormen gaat vermoedelijk sneller.

 Erik Endlich

Dinkelland wil bouwgrond voor stedelijke groei; CDA is verbaasd

DINKELLAND - De raadsfractie van het CDA in Dinkelland heeft kritische vragen gesteld over  uitspraken van wethouder Severijn in de krant over woningbouw in Noordoost-Twente. In het interview stelt hij dat Dinkelland niet alleen voor eigen behoefte wil bouwen, maar ook openstaat voor extra woningbouw ten behoeve van omliggende steden, waaronder  Hengelo. Dat baart de CDA-fractie zorgen.

Het CDA-raadslid Ben Blokhuis uit Deurningen herinnert aan eerdere uitbreidingen van Hengelo op Dinkellands grondgebied. ‘In Deurningen hebben we gezien wat er gebeurt als afspraken over bufferzones en afstand tot de gemeentegrens worden genegeerd. Dat leidde tot veel verzet en frustratie. We moeten voorkomen dat dit opnieuw gebeurt.’ Daarom wil de fractie van het CDA van het ccollege wil van het college weten of er al gesprekken zijn gevoerd met de gemeente Hengelo over extra woningen op Dinkellands grondgebied voor inwoners uit steden, en zo ja, wat daaruit is voortgekomen. Daarbij is het voor het CDA essentieel dat dorpsraden, ondernemers, verenigingen en inwoners vooraf worden betrokken.

‘’Als er plannen zijn die onze dorpen raken, dan moet de gemeenschap daar vanaf het begin bij betrokken worden’’, stelt raadslid Jeannette Paus-Weersink uit Saasveld. Ook vraagt CDA Dinkelland zich af waarom de gemeenteraad niet eerder is geïnformeerd over deze mogelijke koerswijziging. De fractie wil weten of het college daadwerkelijk bereid is af te wijken van het uitgangspunt ‘bouwen voor eigen behoefte’ zodra omliggende steden daarom vragen.
In het interview stelt de wethouder dat extra woningbouw kan bijdragen aan het behoud van leefbaarheid. CDA Dinkelland vraagt het college om een duidelijke definitie van dat begrip. ‘’Wat verstaat het college onder leefbaarheid? En waarop is die visie gebaseerd?’’, vraagt Blokhuis. Wij willen graag een onderbouwing met analyses, indicatoren en cijfers zien.

Daarnaast wil de CDA-fractie weten of deze visie geldt voor alle kernen in Dinkelland, en in welke mate. Is er bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar de impact van grensoverschrijdende woningbouw op voorzieningen, infrastructuur en sociale cohesie in dorpen als Deurningen en Saasveld?

Tot slot vraagt CDA Dinkelland of de opvatting van het college breed gedragen wordt door de gemeenschappen. Worden inwoners, dorpsraden, verenigingen en ondernemers actief bij deze ruimtelijke keuzes betrokken? En zo nee, waarom kiest het college dan toch voor deze koers? ‘’Onze dorpen zijn geen verkapte uitbreidingswijk van Hengelo of andere steden. Nog steeds zoeken te veel starters, gezinnen en senioren uit Dinkelland naar een passende en betaalbare woning'' ziet Blokhuis. ‘’We moeten eerst meer voor onze eigen woningzoekenden bouwen.’

 

 

Roemruchte dans-lokaliteit 't Bolke' in Enschede tegen de vlakte

ENSCHEDE - Op de plek van het vroegere de voormalige discotheek’ t Bölke in het centrum van Enschede begint binnenkort de bouw van Bölke Next. Het betreft komen  volgens de plannin 101 woningen.

‘Met Bölke Next verwachten we ‘echt iets nieuws toe aan de stad toe te voegen, zoals  luxe appartementen.

Het plan omvat vijftien stadshuizen en 86 appartementen, waarvan zijn 47 koopappartementen en 39 huurappartementen. Er komen derhalve soorten woningen. Van sociale huur tot koopwoningen in het hogere segment. Zo is er iets voor iedereen die graag in de stad wil wonen.

De bouwvergunning is inmiddels definitief en er zijn genoeg woningen verkocht om te kunnen starten. De voorbereidingen zijn begonnen. De komende tijd wordt er van alles voorbereid.

De verkoop van de eerste koopappartementen is momenteel in volle gang en halverwege 2026 start de verkoop van de stadshuizen. De huurappartementen worden later via de reguliere kanalen aangeboden door De Woonplaats.

Martinus Nijhoff krijgt een versterkte brug rover Regge in Nijverdal

Het deed me denken aan de moeder de vrouw – het  machtige gedicht van Martinus Nijhoff

Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in ’t gras, mijn thee gedronken,
mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd –
laat mij daar midden uit de oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.

Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer
kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.
Zij was alleen aan dek, zij stond bij ’t roer,

en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.
O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.
Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.

Martinus Nijhoff (189 –1953)

NIJVERDAL – Komend weekend donderdag 6 en vrijdag 7 november, worden de betonnen liggers geplaatst voor de nieuwe brug aan de Kerkstraat in Nijverdal.  De gemeente maakt er een event van en verwacht veel publiek op de boorden van de rivier, met name bij het plaatsen van de elementen.

De liggers met een lengte van ruim 37 meter vormen de basis van het nieuwe brugdek. Belangstellenden kunnen het werk in uitvoering van dichtbij bekijken vanaf een speciaal uitkijkpunt aan de westzijde van de Regge.

De bouw van de brug is in volle gang. De oude brug is gesloopt en de nieuwe landhoofden – de betonnen steunpunten aan beide oevers – zijn bijna klaar. De volgende stap is het plaatsen van de liggers. Deze betonnen balken zijn ruim 37 meter lang en wegen ongeveer vijftig ton per stuk. Daarom worden ze ’s avonds en ’s nachts met speciaal transport vanuit Duitsland naar Nijverdal vervoerd. Daarna hijst één van de grootste kranen van Nederland de liggers op hun plek.

Lopende patiënten

Ik geef  reeds ruim 40 jaar training  aan lieden, die reeds vanaf dat prille begin tot mijn loopgroepen behoren. Aldus zijn het generatiegenoten en kennen wij elkaar van haver tot gort. Gelukkig zijn er ook de afgelopen jaren nog wat jongelui bijgekomen, wat de club een aangenaam gemêleerd karakter geeft. Vanwege de aard van onze gezamenlijke hobby – twee keer per week een uur hollen – is de verwachting dat men kerngezond is. Nu: dat valt enigszins tegen. Vooreerst heeft ook een hardloper met ruime ervaring wel eens last van blessures. Knieën, rug en voeten zijn in dat verband zwakke onderdelen die met het klimmen der jaren de fysiek negatief beïnvloeden. Er zit evenwel veel waars in de veronderstelling dat krakende wagens langer lopen.  Maar er is regelmatig sprake van malheur dat meer met leeftijd dan met leefstijl te maken heeft.

Zo zijn er veel stramme kerels, die op grond van gehannes met hun prostaat aan de medicijnen moeten. Zonder dat wordt er gedruppeld in plaats van doorgepist: ik noem het maar zoals mij beschreven is. Overigens blijft het daar niet bij. Menigeen lijdt aan staar of is daaraan geholpen. Macula, wat geen hondennaam is of een zus van Dracula, is een andere aandoening van de ogen, meer in het bijzonder van de gele vlek die u en ik ook bezitten.  Men ziet dan de ander nauwelijks, wat overigens in onze loopgroep een voordeel kan zijn. De ellende van macula is echter dat men daarvoor regelmatig een prik in de ogen krijgt, zo informeerde deze medeloper en patiënt ons monter. De gedachte dat er in je oog wordt geprikt – jakkie!

Een andere atleet liet ons weten dat zijn netvlies spontaan op drift was geraakt. Ook dit is een ongelukkig gebrek dat direct via laseren wordt verholpen, wil men niet ogenblikkelijk blind worden. Vervolgens wordt er geloof ik een soort vloeistof in dat oog aangebracht en is men maanden zoet alvorens een lijder aan deze afgrijselijke ellende weer sporten mag.

Hoewel mijn beeltenis nimmer op enige periodiek zal prijken, kan het toch hopelijk niet zo zijn dat mijn verschijning tot oogblessures aanleiding geeft. Dat mijn training de prostaat beïnvloed, is zo mogelijk nog raadselachtiger. Wel word ik geplaagd door de vrees op een dag ook moeizaam een kleine boodschap achter te laten, of dat ik mij plotseling omgeven zie door uiterst vage figuren.  Voordeel is wel, dat je dan met die  patiëntengroep kunt meepraten.

Erik Endlich

Deel dit nieuws!