Overigens MCXXXXXXXXXXVIII

Bij de spoorwegovergang III

Het wonder van het leven is dat het ontstaat, bestaat en vergaat. Het dient geen speciaal doel. Dat komt wat mij betreft allemaal samen nabij de spoowegovergang in de Ten Cateweg, inzonderheid de afslag Wittebeltsweg en voor wie doorfietst het verzonken huisje van Johan ten Cate, die later volgens mij naar de Eerste Esweg verhuisde.

Hoe is het al die mensen vergaan die ik ooit kende? Ik vermoed dat ze vergaan zijn. De meesten zijn dood en wie dat niet zijn zullen het worden.  Leven gaat niet zonder sterven. Dat is een geruststellende gedachte, vind ik, al mag het nog wel even duren. Niets erger dan eeuwig leven, maar mocht het er van komen, heb ik enkele vragen.

Dan vraag ik de portier van Knekeldam of hij misschien weet in welk hemelhuisje meester Groot woont en of deze Theo Thijssen uit de Anjelierstraat nog steeds les geeft in een berm over de bloemen en de bijen, veel te lang geleden, net over spoorwegovergang, bij de afslag Wittebeltsweg, waar het leven zijn betekenis kreeg, levenslang.