Overigens MCXXXXXXXXXXVII

Bij de spoorwegovergang II

Mij staat nog als de dag van gisteren bij dat meester Groot met ons, de kinderen van de vierde klas, voor een bijzondere les, de natuur inging. We togen naar de Wittebeltsweg, een afslag van de Ten Cateweg, over het spoor linksaf. Meester Groot had iets met de natuur, hij woonde niet voor niets in het eerste stukje van de Anjelierstraat.

Aan het begin van de Wittebeltswweg stond een bankje en daar ging meester Groot op zitten en wij vlijden ons rondom hem in het gras. Het was volop voorjaar, de natuur was op dreef. Ik had er nog nooit bij stilgestaan, laat staan gelegen, maar allemachtig wat waren er veel vliegen, bijen, kruiden en vlinders als je er even op ging letten.

Het was een geweldige les, aanschouwelijk onderwijs, zelfs de normaliter wa saaie meester Groot werd er anders van, losser, vrolijker, met de kennis van nu zou ik zeggen theotijssener. Van de week heb k op het bankje waar meester Groot zat zelf gezeten. Toen ik mijn ogen toekneep wist ik dat alles wat ik zag Wittebeltswegseksles is geweest.