Overigens MCXXXXXXXXXXIV

Zomaar een liedje van verlangen. Ik hoorde het zingen, al voor ik  het meisje zag, in de Abraham Kuyperstraat. Een liedje over tachtig rode rozen voor oma. Het stamt uit de jaren zestig en een oom van mij draaide het op een pick-up en zong het ook zelf. Het is een liedje van en over de liefde van kleinkind en oma.

Het is nog steeds te horen, hoorde ik, in de Abraham Kuyperstraat. Ik dacht aan het eerst aangewaaide en later uitgezwermde meisje, dat bij ons woonde, tot ze weer verdween, omdat getourmenteerde meisjes willen zweven door te zwerven. We denken thuis nog geregeld aan haar, geen idee wat zij denkt en doet.

Zij en ik zongen het als we 'naar de voetbal'  fietsten. Eeuwig zal dat lied van die tachtig rode rozen mijn hoofd binnendringen. Met haar er ook eeuwig bij, bijvoorbeeld in de Abraham Kuyperstraat. Het is een lied van licht en donker, zoals het leven zelf - en daarvan dan weer de geurende bloeiwijze en de stekende doornen.