Overigens MCXXXXXXXXII

Een roos breekt door en een roodborst kijkt nieuwsgierig toe. De roos  dringt zich door de brummels en en de netels heen. Roze zijn ze, niet rood, ik tel er drie, en moet meteen denken aan Abel Herzberg, dat ik niet met droge ogen kan lezen. De kracht van de roos en die van de natuur.

Dat maakt het zo mooi,  al wat ik zie, de doorbrekende roos en de nieuwsgier van de roodborst. De kracht van de eeuwige schoonheid, van de bloeiwijze, de bestuiving van. Als ik een roodborst zou zijn, kwam nón vaker in mijn tuin dan nu, om een roos te zien doorbreken - natuurwonder.