Overigens MCXXXXXXV

De dauw druppelt, behalve als het regent. Het is vroeg in de ochtend, iets na zeven. Ik loop in het oerwoud dat een tuin moet voorstellen. Dat vind ik prima, want ik vind de meeste keurige tuinen nette perken, geordende flora, maar allemaal fantasieloos bedacht, met kiezelsteenstjes en nepplanten, maar van alles niks.

Het ademt een hulpeloze troosteloosheid. Het doet me aan heel lang geleden denken toen ik wel eens bij de familie Daaijer kwam, bij ons in de buurt, ze hadden een tuin zo prachtig dat de jongen die ik was angst had op een verkeeerde grassspriet te gaan staan. Er kon niks, er mocht niks, echt, een tuin van alles niks.

Mijn tuin van nu heet verwaarloosd, maar daar denken de vlinders, de bijen en de spinnen iets anders over - en de vogels. En dus loop ik daar, het liefst bij het vallen van de avond, als het kan bij maanlicht, of in de vroege ochtend. Als de dauw druppelt, behalve als het regent, bij opkomende zon,  iets na zeven.