Overigens MCXXXXIII

Ooit had ik een buurvrouw die Aaltje heette Ze was de godganse dag druk, wat geen wonder mag heten, wan ze knipte het gras met een schaartje. Ze was een oude vrouw, maar een tikje apart. Aaltje van de Leemkatte. Elke dag toog ze ter kerke om te prevelen van dingen waar ik geen weet van had. Ze ging naar haar Sint Jan, maar nooit ongewapen, want altoos in een regenjack en met een paraplu.

Iej kunt nie wett'n of t geet reag'n', zei ze desgevraagd. Je kunt zo vroom en devoot zijn als je wilt, ma zij wist: 'Wi'j hebt't neet veur'r zeg'n.' Voor en na de kerkgang knipte ze, krom en broos, het gras met  koket damesschaartje. Hoe oud ze was, weet ik niet, toen niet en nu niet. Naar ik vermoed was ze ergens in de tachtig. Ik was negentien toen ik haar buurman werd, en ze noemde mij m'neer.