Overigens MCXXIV

Wanneer het is begonnen, de liefde voor bedrukt papier, vroeg iemand me vandaag. Ik denk toen ik mijn eerste krantenwijk kreeg. Ik  bezorgde kranten, Dagblad van het Oosten, Vrije Volk, Parool. Ik las en ik verzamelde kranten. Er waren mensen, vooral ouderen, die al voor het raam stonden als ik hun dag kleur gaf met een krant. Sommigen wachtten me op. 'Doar bi'j wà.'

Een mooie wijk over het spoor, tot de Derde Esweg, herinner ik me nog, al was het maar vanwege de vervaarlijke hond. 'Hee dut niks', zei zijn baas elke dag - alsof hij zelf niet overtuigd was. En dan de eerste wijk achter Höfkes, waar ze begonnen met de bouw van Plan Oost. Meneer Van Tuyl gaf me een hand als ik hem een krant  aanreikte, mevrouw Dollen stond achter het raam op mij te wachten en gaf me 'broene botterstoet' (ik hoor het haar nog zeggen) - zo blij dat ik haar de krant kwam brengen. Ik zou altijd in de krantenbedoening blijven werken, dat stond vast.

Niet lang voor zijn overlijden sprak ik met Jan van Kooij, toen al ziek. Ik vertelde hem dat een van de mooiste dagen voor mij de dag was dat hij me aannam als leerling-journalist. Dat was 1 augustus 1977. Ik heb bij hem het vak geleerd, maar vond de Twentsche Courant beter, minder Rotary ook en meer Botervat. Toen beide kranten samengingen nam ik ontslag, in 1995.