Overigens MCLXXXXXXXXXII

Bij den Tip. Het is niet ver, maar altijd ver zat. Het duurt nooit lang, maar altijd lang genoeg, als de uren zich verzamelen, want er zijn geen cijferslagen, anders dan in het godshuis aan de Dalvoordeweg.  Als er al tijd bestaat, dan verglijdt die rimpelloos en als dat ergens bijna voelbaar is, dan in Daarle.

Ik kom er ongeregeld. Vanmiddag ook weer. Voor zin en onzin, leven en dood, twinkelende glazen. De kruidenier ernaast, de weg naar 'n Kadiek waar ik als junior-voorstopper heb gevoetbald, de verhalen die ik schreef over een illegale seksboerderij aan de Esweg. En kaarten, biljarten en over politiek zeuren bij den Tip.

Het was er weer goed toeven vanmiddag.