De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Overigens MCDLXXXXXXVIII

Over de mix van tekst, beeld en geluid hoeft niemand me iets te vertellen, ik kan onbeschaamd zeggen dat ik er een steentje aan heb bijgedragen. We liepen er met de Twentsche Courant zaliger nagedachtenis mee voorop. Naast een dagelijkse krant ook een dagelijks radioprogramma Tumult vanuit de studio, een wekelijks debat met gasten en publiek in de Bibliotheek en een maandelijks politiek café live vanuit de gelagkamer van Het Hookhoes (Polca) benevens televisie-uitzendingen rond de verkiezingen.

Het was de tijd vóór internet, het medium dat de wereld zou democratiseren. De burger aan de macht! Power to the people! En zo flanst nu in het hedendaagse perswezen iedereen alles door elkaar. Inhoud is vervangen door uitschot. De mediaconcerns hebben zich laten verleiden mee te doen door zich alles te laten welgevallen wat de aandeelhouders, de adverteerders, de bloglegioenen en zuckerbergen verordonneren.

Dat is nog tot daaraan toe, maar hoe haal je het in je hoofd de fiets van doodgereden kind te laten zien in wat een videoreportage schijnt te zijn, een draaiende camera te plaatsen bij de plek waar een bouwvakker zojuist is verongelukt. Geen enkel gevoel voor nieuws, alleen voor drama, effect, kijkcijferbrij. Het nieuws is een persbericht en omgekeerd. Lezen is likkebaarden. Erg hè? Ja, maar het scoort wel lekker! Kletsmajorenland. En luister eens naar Radio 1, de nieuws- en actualiteitenzender, ooit een instituut van het gesproken woord, is overgenomen door livreiers, cabaetiers, klepzeikerds en jinglemachines.

En het wordt van overheidswege gestimuleerd. Het stimuleringsfonds voor de hoernalistiek. Ik heb een wethouder in Enschede recent horen zeggen: 'Zo krijg ik iets in de krant.' Hij bedoelde zijn voorlichtingsmachine. De overheid, nationaal en straks ook provinciaal en lokaal, zegt de onafhankelijke pers te willen steunen. Onafhankelijk! In liegen dat het gedrukt zijn ze slecht. Kortom, eerst zien dan geloven.

Deel dit nieuws!