Overigens MCDLXXXIII

Nóg een ambtsketen, nu van een burgemeester in de snoepwinkel, te weten ambtsketendrager Patrickratius van Oldenzaal. Hij is zo blij, zó blij, zo heel blij, zo helemaal wel man, om er te mogen zijn. Een eer en een genoegen, zegt men dan. Het leven van Patrick Welman, zoals hij voor de burgerlijke stand heet, is een geketend feest.

En bij een feest hoort taart, vanavond zelfs het roomsoezen. Patrickratius deelde mee dat ze waren geschonken door een inwoner. Waar maak je dat nog mee? 'Ze zijn heerlijk', wist hij, 'want ik heb ze al voorgeproefd.' Ook een heerlijke zin. En daar moet je de tijd voor nemen. En tijd genoeg, want de klok loopt volgens Welman bij de Boeskool niet op tijd.