Overigens MCXXXXIX

Bijgaande gedichten kreeg ik toegestuurd door dichtliefhebber Gerrit Dannenberg, met goede smaak; poëzie van  Ed Hoornik

Afscheid

Lang blijft zij aan het hek staan wuiven.
Dan voelt zij, hoe, met vochte snoet,
de herder aan haar rok komt snuiven.

Nadagen blinken in de ruiten;
de wingerd aan de muur verbloedt;
de witte tuinbank staat nog buiten.

••

Illusie

Niet om er afscheid te nemen,
of om mij op reis te begeven,
ben ik het station ingegaan,
maar om tussen mensen te staan
die voor een bestemming leven,
om ergens heen te gaan.


Ed. Hoornik (1910-1970)
uit: Achter glas (1938-1939)