Overigens MCXV

Eens in de honderd jaar komt hij thuis, eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis. Dat zijn zinnen van Ramses Shaffy. Eens in de duizend jaar spoelt het zeewater door kerken en kathedralen. De kans dat we het meemaken is klein. Dat katten tegenwoordig  weing muizen eten doordat ze lievereen maaltijd uit blik krijgen voorgezet. Als ik dit tot me laat doordringen voel ik het einde van de wereld. En dat is helemaal niet erg. Je komt namelijk altijd weer thuis, al is het eens in de honderd jaar, of eens in de duizend jaar.

Alles wat wat we denken en alles wat doen zijn zuchten in het huis dat leven heet. En dat de moeite meer dan waard is. Wees niet bang, neem mijn hand, pluk een bloem en observeer de spin in zijn woning achter de boekenplank. Ik zeg u: eens in de honderd jaar komt hij thuis, eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis.