Overigens MCXIV

Onlangs, want vorige week vrijdag, deed de zomer pogingen dat het altijd zomer zou zijn. Ik had afgesproken met trawanten uit een voorbij tijd van een weekkrant en columnistiek, en godlof van letteren in het algemeen, en inzonderheid gedichten.

Bennie en Gerrit zijn platskrievers, al heel lang en nog. De naam van Goaitsen van der Vliet zijn naam viel. En ook de van de in overdrachtelijke zin beste dialectdichter van Twente uit Beckum, van wie ik niet wist dat hij na Zunlech ook over Moanlech dichtte.

En dat we eens met z'n vieren aan een tafel moeten zitten, wat mij betreft ook dan de plek van de toafel van Piepn Harry, waar letteren nooit ver weg zijn.