Overigens MLXIII

Een ijsje kopen bij Marie Scheper in Rossum moet een groot geluk zijn. Werd me verteld. Ik vind Rossum een mooie enclave in een glooiende idylle met verzonken boerderijen en van die verkromde bomen met knoesten van een leven in stilte. Een oneindig oord, misschien, bedenk ik me dit stukje tikkend, geeft 'eindeloos' de situatie beter weer.

Rossum is, zo bleek me, op z'n fraaist bereikbaar via de Hunebrug, precies zoals het me werd verteld. Ik ben er geweest, heb er gefietst, hoorde er verhalen over een verleden dat nog niet eens zo heel oud is, maar dan weet je nog nog niet niks van de ijsjes bij Marie Scheper. Van het geluk van de jaren zestig, mischien zeventig, wellicht zelfs tachtig.

Een oude man met een druppel aan de neus, die me niet stoorde, druppel noch neus, zei dat er een gedicht is gemaakt over het kopen van een ijsje bij Marie Scheper... ‘’t Was zo vertrouwd, een ijsje bij Marie Scheper / op het Thijplein stopte je altijd / je koos een hoorntje of een beker / die herinnering raak je nooit kwijt’. Auteur: Peter Weusthof.