Overigens MXXVI

Eindelijk in Brammelo. Ik was na een bezoek aan het revalidatiecentrum doorgefietst naar Bornerbroek en vandaar richting Delden en toen ik daar was draaide ik mijn hand noch been om voor een vervolg naar Beckum. Ik was van plan koers te zetten naar Enschede, die kronkelwegen door het geribbelde land met verzonken boerderijen en hier en daar geldverradende landhuizen.

Ik bedacht evenwel dat ik al lang niet meer in Haaksbergen was geweest. De zelfbenoemde Ster van Twente, de marktgaten en de verkwistingen die daar bij horen. Stad van Jordaan. Het bekoorlijkste blijft evenwel het ommeland. Ooit heb ik bijeenkomsten geleid over een fusie van het Haaksbergen van Van Agt en het  Neede van Jager. Het kwam er niet van door 'Wie zegt Nee'.

De enige fusie die wél lukt was die van Marijke van Beek en Hans Duineveld, raadslid respectievelijk wethouder van de PvdA. Ook herinner ik me wethouder Brummelhuis. Hij was weliswaar van een lokale partij, maar vóór de fusie. En ik vergeet ook niet meer hoe hij dat motiveerde. 'Als er nooit iets was veranderd, woonden we met z'n allen in Brammelo.' Ik was er vandaag voor het eerst.