Overigens MXVIII

De deze week één dag voor zijn 92-ste -jarige leeftijd overleden Anne van der Meiden was in de eerste plaats communicatieprofessor. Daarna dialectptofessor, schrijver, vertaler en streekpromotor. Ik deed niet vaak een beroep op hem, maar als ik het deed (openingswoord expositie Fedor van Kregten, tafelgast aan een der ooit legendarische Roskam-diners en een interview over de mode om God te vermenselijken) stemde hij in. 

Ik hield van zijn verhalen, humor en inschikkelijkheid, vooral omdat hij geen zekerheden des geloofs debiteerde, laat staan predikte en ook geen lid van de Twentse taalpolitie was. Hij vond wél dat hij altijd gelijk had, tot in de nuance en dat herken ik wel. En ook zijn liefde voor Twente, tussen Eanske en Noetsele.