Overigens CMLXXXXIII

Vanmiddag gedoold in een boek. Het was zo'n boek waar je, nou ja, waar ik dan weer andere boeken voor uit de kast pluk. Helmwart Hierdeis is de naam. Hij schreef traktaten en zo meer, waar je geen fluit van begrijpt, maar die toch raakbaar mooi zijn. Of aandoenlijk. Of brandschattend. Teksten die schuren en schragen.

Die Absicht, dass der Mensch glücklich’ sei, ist im Plan der Schöpfung nicht enthalten. Alleen al om zo'n zin vergeet ik de tijd, en de tijd mij. Omdat we moeten roeien met de riemen die we hebben, kun je er maar het best van uitgaan dat geluk onbestemd is. Ik bekijk dat positief, we zijn er niet voor geboren, maar toch...

Dat zijn betoverende woorden. Daarom heb ik tussen wat schrijven door Helmwart Hierdeis gelezen. Het meest frapperende is dat in zijn somberheid juist het optimisme opvalt. Zeg maar het tegenovegestelde van zo'n talkshow op de televisie, waar iedereen dom bulderlacht en nondescript huilebalkt. Dan denk ik: kom Hierdeis.