Overigens CMLXXXXI

Tja, over David Zinman vandaag en dat komt door Johannes Brahms. Nog nooit had ik Zinman zien dirigeren, eigenlijk vanavond ook niet, maar het zijn niet de slechtste dirigenten die met weinig een orkest in al zijn geledingen tot volle wasdom kunnen laten komen. De schoonheid huist meestal net als de duivel in het detail.  Om het met Goethe te zeggen 'Zwei Seelen wohnen, ach, in meiner Brust.'

Ach ja, de negentiende eeuw, het begin en het einde. Zinman is weliswaar een dirigent van Amerikaanse twintigste-eeuwse geboorte, maar zelden heb ik met zo weinig flegma en pathos zoveel zeggingskracht gehoord dan vanmiddag, zó dat ik boeken en kranten liet voor wat ze waren vanwege 'Ein Deutsches Requiem' van mijn componistenheld Brahms - met Jesaja en Schubert nabij.

Alles dankzij de terughoudende, want bijna onmerkbare directie van David (kan geen toeval zijn, want ook psalmen te over in dit meesterepos) Zinman - en leve de troost uit de negentiende eeuw.