Overigens CMLIX

Scène de rue á Montmartre, een schilderij uit 1887 van Vincent van Gogh, bracht deze week dertien miljoen op. Er werd, las ik in Het Parool, nog een miljoen meer geboden, maar dat bod kwam 'net te laat' binnen. Dat is toch gestoord, wat wel past bij Van Gogh, zoals ik het ook gestoord vind dat dat een schilderij miljoenen waard is, waarbij het opde laatste cent niet aankomt. 

De essentie voor mij is dat ik en schilderij mooi vind of niet. Ik laat me graag vertellen over de omstandigheden, de technieken en de particuliere sores van welke kunstenaar dan ook, maar heb niets met het kopen van schilderijen voor de handel, voor de waarde die het vertegenwoordigt. Voor mij telt wat een verstandige experts zeggen over achtergrond en noodzaak. Een levensechte boerderij aan de Beverdamsweg van de hand van Jan Bos, een gecomprimeerde blokkenbos in Elsenerbroek van de hand van Jan Broeze, een portret van mij als een legpuzzel van Rudy Klomp.

Ik heb de aardappeleters gezien en de zonnebloemen, aan de wanden van Helene Kroller-Muller en was overdonderd. Van Gogh was naar mijn lekenopvatting ook een schrijver van formaat. Op 30 maart 1988 , 'noteert hij in een brief aan broer Theo dat hij aan een boomgaard werkt 'een omgeploegd stuk land in lila, waarschijnlijk het beste landschap dat ik heb gemaakt'. Kijk!, dat telt.

 

..