Overigens CMXVI

Het was Rudy Kousbroek die schreef dat heimwee naar iets dat niet meer bestaat eeuwig en van alle tijden is. Ik ben het daarmee eens, in die zin dat het deel is van jou. Kousbroek vertrouwde zijn vaststelling aan het papier toe in een 'in memoriam' over Rob Nieuwenhuys. In de oosterse wereld huist en ruist, zoals ik het begrijp, heimwee naar toen van geestkracht van nu.

Dat het in de westerse wereld ondergeschikt is heeft met ons wereldbeeld te maken. Heimwee is het koesteren van sentiment en dat is volgens Kousbroek vooral het geval bij mensen die bang zijn voor ouderwets of reactionair te worden versleten. Misschien komt het doordat ik in mijn jonge jaren naar een paar keer naar het verre oosten begaf, van mysterie en geheimenis.

India en Indonesie verlokten me niet vanwege de kletskoek van Sjamaan of Krishna, daar moest noch moet ik iets van hebben, want komt wat mij betreft neer op de eeuwige offeranden op de altaren der losbandigheid en de goedgelovigheid. Wat ik rondreizend in he verre Oosten ervoer was de kracht van en het verlangen naar het ooit van nooit, ach, die heimwee van alle tijden.