Overigens CMXI

Daniel sloot vriendschap met een troep leeuwen in een kuil. Of het vaak feest was, weet ik niet, maar het lijkt me vreemd. Niettenmin is het een mooi verhaal, waar een naamgenoot van mij een boek van wrochtte. En het verhaal wil dat als je met leeuwen in een kuil kunt verkeren je zelfs bestuurder van het land kunt worden. Wonderen zijn de wereld niet uit, al zijn ze dun gezaaid. 

Er zijn fabels over het geluk als bijproduct van ongeluk. Ik heb onder veel mankementen sedert zeven jaar een mank been, maar vannacht lag ik te bed te lezen in 'De Opgang' van Stefan Hertmans toen mijn aangedane been ging zwabberen. Ik geloofde een seconde dat dit herstel kon zijn, maar wist meteen dat spasticiteit het gevolg is van hersenletsel; spanning der verlamde spieren.

Ik luisterde even, of er iemand zich uit het Niets meldde om te zeggen dat ik mijn bed op moest nemen om te wandelen, maar niks dus. Ik heb wel dat boek van Hertmans, dat ik een ieder kan aanraden, net als zijn vorige twee boeken trouwens, prompt uitgelezen en stortte me vervolgens op weer een dag vol verhalen en beloftes. Ik wandel niet, want trekkebeen, maar mét geluk.