Overigend CMXIII

Sneeuw. Het is wat mij betreft vooral het ontbreken van regen. Voor de rest was het vooral een moi excuus om binnen  blijven. Ik heb altijd een gloeiende hekel gehad aan sneuwballen gooien. Sommige vriendjes gooiden die vooral naar meisjes. Maschismo in het bonkende jongenshart. Ik deed daar niet aan mee. Omdat ik niet van sneeuw houd. Wel van meisjes, liefst in de zomer.

Sneeuw. Het is ook het beeldscherm van onze eerste televisie. Mijn broer en ik keken op de zaterdagavond naar de Sportschau op de ARD. Een naam die daarmee wat mij betreft te eeuwigen dage is verbonden is die van Ernst Huberty, de pesentator van de Sportschau. Het kwam nog wel eens voor dat het beeld weg viel. Zelden waren mijn broer en ik bozer als beeld sneeuwde. 

Sneeuw. De mooiste sneeuw die ik ooit zag was die op de bergen die ik zag vanuit vliegtuigen, of het nou de Alpen waren halverwege Pisa, de Kilmanjaro vlak voor de landing in Tanzania waar ik de zusters Franciscanessen bezocht om een reportage over de werken hunner handen te schrijven en de besneeuwde hellingen van de Siera Nevada, al was dat vanuit een trein. Sneeuw.