Overigens DCCCLXXIII

Het overlijden van Bert Hemmelder bepaalde me bij het ontstaan van de Roskam, want de beraadslagingen over een echte krant naast die door commercie gedreven fusie van de enige twee kranten, waarvan de ene roomsrood en de andere oranjerechts was. Daar moest iets tegenaan worden gezet, en serieus, niet in grootte, maar in zegkracht.

Daar spraken we over bij café De Ster, aan een tafeltje aan het raam, zo'n tafeltje met een Perzisch kleedje en een asbak met in de grote zaal daarachter een klaverjasbijeenkomst of een verjaardagsfeestje van een vrouw van zekere leeftijd met als gasten advocaatjes scheppende of likeurtjes nippende vrouwen van ongeveer hetzelfde bouwjaar.

Daar in dat café werd over een nieuwe krant gesproken, een krant er moest komen en kwam, dit jaar precies een kwart eeuw geleden. Van iedereen die zou meedoen bleven er twee over: Hans Hupkes en ik. Hans haakte vrij snel af omdat hij de tandarts moest betalen. De naam van de krant werd de Roskam, ten eerste naar het Twentse ros als beeldmerk de trots van Twente, ten tweede naar de roskam als werktuig in de Twentse textielindustrie en ten derde naar het hekeldicht van Vondel, die de Amsterdamse intelligentia hekelde want de nieuwe weekkrant moest de Twentse samenleving eigenwijs roskammen. Dat is gelukt, al was het geen vetpot.