Overigens DCCCLXXI

Peter Koelewijn wordt morgen tachtig jaar. En een dag later pas Bob Dylan. Dat is de goede volgorde. Dat beiden sterfelijk zijn moet nog worden bewezen. Koelewijn doet me denken aan de tijd dat ik terlenkabroeken droeg, met van die wijde pijpen. Ach, kind van mijn tijd. Om op verzoek van Koelewijn van dat dak af te komen was ik te jong en ook Marijke kwam voor mij te vroeg.

De eerste single die ik me herinner was een zomerhit  en die ging over Angeline. Dat was die tijd van die terlenkabroeken. Daar liepen Marinus Stam en Wim Dokters ook in. Het was de zomer van 1973, ook het jaar van 'I got a name 'van Jim Croce. 'Like the pine trees linin' the windin' road / I've got a name, I've got a name / Like the singin' bird and the croakin' toad'. Alles ontlook en ging open.

Alles was mogelijk, want lag in het verschiet. En toen moest het beste album van de vorige eeuw nog komen: 'Het beste in mij is niet goed genoeg voor jou' van Peter Koelewijn, kort na 'Desire' van Bob Dylan. Hoogtepunten in de muziekgeschiedenis in die voor mij alles bepalende jaren zeventig van de de vorig eeuw, toen liefdes brandden én onbereikbaar bleven. Dank, tachtigers - stay alive.