Overigens DCCCLXVI

Bij het prille ochtendgloren en liever, want avondmens, tijdens het tweeduister, dat bos, hei en zelfs wei zo spookachtig aanlokkelijk maakt, is de natuur op haar mooist.

Ik weet 'natuurlijk' dat we geen natuur hebben, maar goed, de illusie van natuur. Het brengt me al jaren ongeregeld en bij voorkeur óf vroeg óf laat van Notter tot Nutter. In de coulissen van het landschap dat op zijn Twents zucht, dus bijna onhoorbaar.

Er zijn organisaties opgericht om die natuur - al dan niet nep - te onderhouden, wat de kramp van de tegenstrijdigheid al in zich heeft. Het zijn op de keper beschouwd gewoon bedrijven die geld moeten verdienen. Daar is op zich weinig mis mee, maar ik kan er van nature' slecht tegen. De vercommercialisering van distel en vink en de aanbidding in het kwadraat van elke huismus vervult me met huiver - rituelen van de ontspoorde mensch.