Overigens DCCCLXV

De avond valt, en hard ook. En veel, net als regen. Wat vroeger sneeuw was en in de prehistorie ijs is nu regen. Ach, we gingen als jongens uit de buurt op de fiets naar Aadorp en naar de Weuste, of naar de vennen in Notter en Zuna. Een keer gingen Ina en Erna ook mee, maar ja, daar hoort een ander verhaal bij.

Het is allemaal lang geleden, en wat resteert is het bitterzoet van de herinnering. De gedachten verwijlen in andere tijden. Bij wat we uitspookten, bij alles wat jongens zoal doen als ze bijna tien zijn. Als ze van Sinterklaas die sprekend op oom Bertus leek Friese doorlopers hadden gekregen. Ach zoete herinnering.

Want de vorst is uit de grond, al jaren. En ga nooit meer met de jongens uit de buurt naar Aadorp of de Weuste, en ook niet naar de vennen in Notter en Zuna. Er is reden noch aanleiding, want Ina en Erna zijn eerst getrouwd en toen verdwenen. En het belangrijkste: het sneeuwt en vriest niet meer; het regent...