Overigens DCCCXXXII

Van de week vertelde iemand me dat Frans Wagenaar is overleden. Huisarts te Oldenzaal. Ik moest denken aan de avond dat hij te gast was tijdens een Roskam-diner. Dat waren samenkomsten van vier min of meer bekende Twentenaren, die een exquise vijfgangendiner kregen geserveerd in ruil voor een hun levensverhaal. Alle vier de gasten mochten ook zelf een gast meemen.

Frans Wagenaar kende ik als cultuurmecenas en muziekpromotor. Hij belde me als hij vond dat een net door hem ontdekte jonge Roemeense pianovirtuoos aandacht behoefde in de Nederlandse media, voorop de Roskam, waar hij uit aandrift abonnee van was. Ik weet niet meer of het door hem kwam of andersom of door toeval dat ik Sjef Willemen leerde kennen, huisarts te Hengelo.

Frans en Sjef gingen geregeld op reis, achter de muziek aan, het liefst naar Amerika, maar ook wel naar Berlijn, Parijs, Barcelona en Oost-Europa. De ene gunde de andere de blues en de andere de ene het strijkkwartet. De betere artsen - van het schenk- en muziekcafé De Cactus te Hengelo (stamcafé Sjef) tot de opera- en recitalzaal Het Koetshuis te Oldenzaal (pleisterplaats Frans).