Overigens DCCCXXIII

De bijna grootste zonde van Arie Slob is dat hij de publieke omroep naar de ratsmodee helpt door geld naar geld te schuiven en wat geld nodig heeft te kielhalen.

Dat hij somtijds gekke gedachten in meningen verpakt is des slobs en des snobs eigen. Ik gun iedereen zijn mening en acht het recht deze mening hoe gek dan ook te ventileren een groot goed. In die zin zal ik zijn domheid voor kennisgeving aannemen. Want zijn God heeft ook wel eens een mindere dag met al dat scheppen van mensen. De ene is de andere niet. Ik kan me daar iets bij voorstellen, het lijkt me ook knap moeilijk werk.

Problematisch wordt het als Slob zijn zompige gedachten niet alleen gaat ventileren, maar ze ook tot de maat der dingen maakt en dus anderen oplegt. Dat is in de grond der dingen de oorzaak van alle ellende. Dat hij zich een Hem spiegelt en denkt dat het klopt ook. Als hij vindt dat Hij met homoseksualiteit iets fouts schiep dan plaatst hij zoch boven Hem. Dat mag. En daarmee rechtvaardigt de in zonde geboren Slob de dwaling zijns gedrag.

Arie Slob mag vinden en zeggen wat hij wil, maar het denken voor en dwingen van anderen gaat een stap te ver. Want al wie zulks doet, is de Heere een gruwel.