DCCCVII

Van de boom het blad en van het blad de nerven... Het zal een afwijking zijn, maar ik houd van bladeren. Elk blad vertelt een eigen verhaal. Heeft een eigen patroon. Het verhaal van de boom. Ik raapte vandaag bij mij voor de deur een ooit groen blad van het trottoir en legde het-  geelbruin en met de palm van de hand gestreken - in een krant onder een stapel boeken. Alles wat leeft is eindig.

Ik herinnerde me dat we in de klas van de lagere school de opdracht kregen een herbarium te maken in een schoenendoos. Met grassen en vruchten, van beuken, berken, eiken, kastanjes of wat er zoal nog meer aan bomen groeit. Ik vond dat een mooie opdracht, mede omdat we er ook een verhaaltje over moesten schrijven. Ik schreef op wat ik me herinnerde van de les van juffrouw Huisman.

Een blad van een boom voor mijn huis bracht die herinnering terug. Ik zou mijn leven wijden aan het verzamelen, van bladen en het verhaal en dat elk blad een verhaal vertelt. Elke boom is uniek en elke nerf heeft een eigen identiteit. Hoe zou het met juffrouw Huisman zijn. Ze kwam uit Vroomshoop en trouwde daar ook, in het jaar dat ze mij de liefde voor het blad bijbracht - ook een verhaal.