DCCLXXXIV

Wat al moest worden gevreesd heeft Onno van Veldhuizen nu tegenover lokale media bevestigd: hij wil een tweede termijn als burgemeester van Enschede. Dat zou hij, tenzij de burgemeester de weg helemaal kwijt is, niet wereldkundig hebben gemaakt, als hij zich al niet had verzekerd van (voldoende) steun in de gemeenteraad.

Voor hem mag ik dat hopen, want als de burgemeester toch niet voor herbenoeming wordt voorgedragen, is dat gezien zijn openlijkke sollicitatie een afgang. Wat mij betreft heeft de grootste stad van Twente en voorzitter van de Regio Twente (en dus de Veiligheidsregio) een krachtige burgemeester nodig, die de raad motiveert, het volk enthousiasmeert en bepalende stedelingen kent (namen en nummers), of dat nou in het bedrijfsleven is, in de sportbesturen, de cultuurtempels of in de wijken, waar armoe en achterstand tieren.

Van Veldhuizen kent weinig mensen in de stad en buiten de stad, en wordt door nog minder mensen gekend. In de rest van Twente idem dito. Hij is bijna net zo contactarm als zijn voorganger Jan Mans was. Vaak in het buitenland. Waar baas Van Veldhuizen zich geregeld nog in Münster verbergt, daar was baas Mans vooral in Tirana. Tussen beide tussenpausen in resideerde Peter den Oudsten anderhalve periode als burgemeester in de hoofdstad van de Vrije Republiek Twente. Hij wil vast vanuit de Toernooistraat nog wel een paar jaar waarnemen tot Arjen Gerritsen in 2022 aantreedt, want die wil dan na zes jaar Almelo nog wat groters en zijn vrouw wil in Twente blijven. Eén plus één? Aan de raad van Enschede die optelsom te maken.