Overigens DCCLXXV

Het is geen overwegende reden op een politicus te stemmen omdat'ie wel eens een boek leest, proza of poëzie. Ik stem, als het niet blanco is, wat ik vaak doe, op iemand die mij vertrouwen in de mensheid schenkt. Iemand die weet heeft van hogere waarden dan één komma twee procent loonsverhoging. Die een gedicht kan voordragen, uit het hoofd. Dat nam me in voor Lodewijk Asscher toen deze frontstrijder der sociaaldemocraten zowel uit de kop als voor de vuist weg de beroemdste regels van Willem Elsschot citeerde. 

Een man overweegt zijn vrouw te doden en daarna het huis in brand te steken. Hij wil rennen door vuur en door water plassen, op zoek naar een ander lief in enig ander land. Dat dichtte Elsschot en die klok had Gert-Jan Segers van de unie der christenen luiden toen hij de beroemdste zin uit dit gedicht citeerde: 'Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. En dat zinnetje verpolitiekte hij zonder de context te kennen. Zo zijn er meer van die uit hun verband gezongen zinnen.

Zo komen de mooiste woorden in het gedicht van Elsschot pas ná 'Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren', want dan leest men: 'En ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.' Uiteindelijk zijn dat hoopvolle woorden, zoals alle woorden zijn van mensen die weet hebben van de schoonheid van de weemoed en de kracht van het verlangen. Het willen verkruimelt, de,nk ik waar het hebben begint. Ook dat is politiek.