Overigens DCCLXIV

Hoe het gesteld is met de mensheid op dit luilekkerstrandje in de Noordzeedelta leert een blik op het volksvermaak. Als de flintertjes van de beschaving van de rauwe inborst schilferen zien we louter gorgelend vlees.

Vooral in de zomer als het in hedonistisch Nederland barst van de losbollenpenoze die bezit neemt van de steden en de dorpen. Het heet stadsfestival, dorpsfeest, straattheater, braderie of zomerfair, van carnaval tot corona. Het is één groot misverstand, of rookgordijn, maar geeft hoe dan ook aan waar de verweking van de menselijke soort onder druk van welvaartsvreterij toe leidt. Na een zomer van kezen en keten.

Het centrum ligt er na drie dagen en nachten boeren en baggeren, schreeuwen en slabakken, zeuren en zeiken bij als een uitgewoonde rampentampentent. Met de ruftende restanten en afscheidingen uit alle gaten die het menselijk lichaam ter beschikking staan om te lozen en te vozen, temidden van een hoeveelheid plastic in vergelijking waarmee de Grote Oceaan een helder natuurmeer is. Leve de Gemeentereiniging.