Overigens DCCXXXIII

Hoe het gesteld is met de mensheid op dit luilekkerstrandje in de Noordzeedelta leert een blik op het volksvermaak. Als de flintertjes van de beschaving van de rauwe inborst schilferen openbaart zich louter gorgelend vlees.

Vooral in de zomer als het in corona-hedonistisch Nederland barst van de losbollenpenoze die bezitneemt van de steden en de dorpen. Ook als het viruswellust is heet het stadsfestival, dorpsfeest, straattheater, braderie of zomerfair. Het is één groot misverstand, of rookgordijn, maar geeft hoe dan ook aan waar de verweking van de menselijke soort onder druk van welvaartsvreterij toe leidt. Volk van kezen en kazen.

Stranden en pleinen liggen na drie dagen en nachten boeren en baggeren, schreeuwen en slabakken, zeuren en zeiken bij als een uitgewoonde rampentampentent. Met de ruftende restanten en afscheidingen uit alle gaten die het menselijk lichaam ter beschikking staan om te lozen en te vozen, temidden van een hoeveelheid plastic in vergelijking waarmee de Grote Oceaan een helder natuurmeer is. Anderhalve meter opstand.