Overigens DCCXIX

De negentiende eeuw  is dé eeuw. Ik lees mijn helden uit die tijd met regelmaat. Busken Huet is mijn favoriet, Multatuli, Couperus en Van Lennep er meteen achteraan. Eigenlijk in willekeurige volgorde. Soms overvalt me de gedachte dat ik de facto een negentiende-eeuwer ben. De eeuw is eigenlijk begonnen, en dat zal voor mij meespelen, in 1795, met als favoriet schrijver/patriot Gerrit Pape!

Want die Pape, dat was me er eentje, als schrijver, strijder en stootkussen. Maar ook Eilert Meeter, en zeker Johan Rudolph Thorbecke, chroniqueurs en vergezichtbieders en revolutionairen hunner dagen, de dagen van de in alle opzichten onmachtige Willems met hun potsierlijke fratsen, de vadertjes cats, want daar had je er ook veel van, hofnarren, onder wie de meeste der kruimelende Tachtigers.