Overigens DCLXXXV

Vanavond moest ik aan Arie ten Hove uit Enter denken. Bijzonder geschikt als mens, bijzonder ongeschikt als wethouder. Ik zag destijds een aardige man buitengewoon lijden in en aan een functie. Dit kostuum paste hem niet, het was een spijkerbed. Hij kon het niet, want had dan wel een helder verstand, maar was dolende in de krochten van de politiek. Zijn partij verloste hem uit zijn lijden, ik denk toenmalig CDA-fractiechef Hans Brinks.

Een paar jaar geleden kon je zien aankomen dat VVD-wethouder Schasfoort zijn eerste termijn niet zou volmaken. Dat gebeurde dan ook niet, want hij werd met name door kritiek van de lokale partij NEW weggestuurd. Dat was een minder groot drama dan het vertrek van Ten Hove, vooral doordat  Schasfooort nogal luchtig opnam, zeker voor de buitenwacht, wetende dat een uitmuntende garagehouder niet per se geschikt is als wethouder.

Ik kwam erop toen ik vanavond een fietstocht maakte. Ineens vroeg ik me af wie wanneer  nu ingrijpt om iemand die graag wil, maar volledig ongeschikt is, ervan te overtuigen dat het beter is om een betrekking in het politieke metier tijdig op te geven omdat niet alles wat je graag wilt ook iets is dat je goed kunt, al denk je zelf misschien van wel. Niet alles is een fluitje van een cent, je moet in elke wedstrijd, ook in de politiek, het eindsignaal herkennen.