Overigens DCLXXXI

Het moet ermee te maken hebben dat er een Spanjaard in mij huist, en als dat zo is, hoop ik eentje met Moorse roots. Dat land fascineert me al sinds mijn jongelingsjaren, die jaren vol donquichotterie, waarvan ik de heerlijke hopeloosheid pas later ervoer. Ik weet nog we dat ik elke dag genoot van dat oneindig rode landschap met zijn waanzinnig witte huisjes. 

Niet naar Bommel ging ik, maar naar Ronda, om de brug te zien, om het gedicht te lezen, van Rilke, als onderbreking van een treinreis door de fascinerende Sierra Nevada, van Granada naar Sevilla. De goedkoopste hostels maakten de reizen door Spanje betaalbaar. Hoewel heel Spanje een lustoord mijner jongelingsjaren was, is Andalusië mijn tweede vaderland.

Ik kom hierop doordat ik vanavond las dat  de schrijver Ruiz Zafón is overleden, wiens besttseller 'Het kerkhof der vergeten boeken' begin deze eeuw ook een verpletterende indruk maakte. Vergelijkbaar met 'Voor wie de klok luidt' van Ernest Hemingway tegen het decor van de Spaanse burgeroorlog. Ik ben zelf op het plein in Salamanca ooit begonnen aan 'Spaanse furie'.