Overigens DCXXVIII

Soms weet je niet waarom iets aan de orde komt, maar opeens viel in een telefoongesprek de naam van Tymon de Weger. Meer specifiek ging het erover wat deze gewezen busbaas nu zou doen. Hij werd begin deze eeuw wethouder in Enschede namens de ChristenUnie. Van directeur bij de TET tot wethouder van Werk en Inkomen. De eerste vrijgemaakte wethouder te Enschede én de laatste, want nu zit er ook één van de ChristenUnie, Van Houdt, maar dat lijkt me een vastgemaakte.

De Weger was zó vrijgemaakt dat hij ook wel eens bij politieke cafés aanschoof die bij De Geus, waar ik wel eens politici bestookte. De Weger heb ik nooit geïnterviewd, maar ik weet nog wel dat hij me eens de maat nam. Ik heb vandaag even opgezocht wanneer en waarover. Het was in december 2005 bij de presentatie van de jaarlijkse Roskam Top 25 van politieke bestuurders (die nog steeds elk jaar verschijnt) en De Weger bleef tot diep in de nacht, met veel dranken én garnituurschotels.

Er vond een verhitte nabetrachting plaats, waarbij De Weger mij verweet dat de Roskam hem wel in de Top 25 had gezet, maar dat zijn Enschedese collegae Eric Helder (nummer 1)  en Jeroen Goudt (nummer 5) boven hem (nummer 10) stonden. Hij was het daar zeer mee oneens. En vond het pure willekeur. Wij konden alles zomaar ongestraft afdrukken, hij niks, waarop ik hem uitdaagde een column als vlammende reactie te schrijven, die in de Roskam zou komen. Aldus geschiedde.

Tymon de Weger werd een jaar later wethouder in Utrecht (een favoriete route voor carrièrepolitici uit Enschede) en ik verloor hem uit het oog en daarmee ook het hart, tot vanmiddag zijn naam viel in een telefoongesprek. Wikipedia meldt dat hij in Utrecht werd weggestuurd, daarna in kleinere gemeenten aan de bak kwam en nu in Woerden wethouderlijk ploetert. Zijn beste jaren waren die toen hij elke week bozig de Roskam las. Misschien moeten we nog eens goed dronken worden.