Overigens DXCIX

Veel politici zijn er als de kippen om slaatjes te slaan uit dondert niet wat. Als ze maar in de krant komen met hun gekwijl en gebleer en - nog mooier - op de radio  en - het mooist - op de televisie. Houd, elkaar vast, denk aan u zelf, let een beetje op, zie naar elkaar om - van die dingen dus. De enige die ik geloofde toen hij het zei, was Eberhard van der Laan - bij al die andere burgemeesters, wethouders, ministers  hoor ik de echo van de publiciteitsmachinerieën in de krochten van het politieke volkje. Van de week hoorde ik op een bijgoochem op de radio iemand al praten over het 'managen' van deze coronaramp. 

In de Twentse bestuursbunkers spelen ze ook politiekje.  Frases zo hol als leeghoofden leeg kunnen zijn. Opvallend is ook, valt me op, dat alles over 'de' economie gaat. Over steun aan bedrijven. Landelijk moeten bedrijven in de benen worden gehouden. Het komt op een miljard meer of minder niet aan. Onroerend zaak-belasting? Kwijtschelden! Rutte cum suis willen vooral ondernemers redden. Dat zijn de heiligen van de maatschapij, de pijlers der samenleving. Lokale politci volgen gedwee. Pompen zich hoorbaar vol belangrijkheid. Krijsen mee in het economenklasje. Dromen van carrières in hun politieke carièrevehikel.

Over meer geld voor de zorg die we nu zo nodig hebben, het onderwijs, het beroepsvervoer, de vakkenvullersbrigade die zorgt dat we de schappen kunnen leegtrekken? Niemand wijdt er een woord aan. Past niet in de zoethoudersstrategie. Ooit gehoord van mensen die niet kunnen ondernemen, omdat hen iets mankeert, van de ene halve baan naar de andere worden gestuurd? Niemand. Ik houd me vast aan een koortsfantasie in Het Parool: 'Hoera, daar zijn de geallieerde bommenwerpers met Zweeds wc-papier' (Barmhart).