Overigens DXXVI

De liefde van mijn leven en ik besloten getweeën tot een geregistreerd partnerschap om te bestemder tijd huis en haard in goede handen te krijgen. Geen trouwerij, want dat is een uitvinding van de wereldlijke en de burgerlijke overheid, die uitgevonden zijn om je levenslang te bedisselen en te controleren. Aan hun langarm en klopgeest dient de mens zich zo lang en zo veel mogelijk te onttrekken. Ik heb niets tegen denominaties en gemeenteraden, maar zoveel mogelijk buiten zowel het private domein als de particuliere hof, geen gezeur bij de deur.

Nu wil het lot dat in het dorp mijner inwoning de ambtenarij een geregistreerd partnerschap als ‘een soort trouwerij’ beschouwt en daar ook naar handelt, inclusief een ‘trouwlakei’ (buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand) in zo’n babsboerka. Ze deed het beschaafd, zowel richting mijn teerbeminde, mij en het aangewaaide meisje als de twee getuigen die zich voor ‘de goede zaak’ hadden laten strikken, een beeldend kunstenaar met verzameldrift en een bibliotheekdirecteur in ruste, van oorsprong afkomstig uit Vroomshoop respectievelijk Westerhoeven.