Overigens CDXCIV

Het meest morbide krantenartikel dat ik deze week las ging over een vermiste Poolse boer van in de zeventig die naar men vermoedt door zijn eigen varkens is opgepeuzeld. Hij werd al enige tijd vermist, maar het bericht meldt niet hoe lang en evenmin door wie, wat de morbiditeit alleen maar vergroot. Op het erf werden een schedel en enkele botten gevonden. Het vermoeden is nu dat hij ‘zeer waarschijnlijk’ onwel is geworden, moet zijn gevallen en is opgegeten door de dieren. In de eerste week van januari was het de buurman van de boer die een schedel en stukjes bot van de man vond op zijn erf. Van de varkenshouder wordt gezegd dat hij veel dronk, buiten dat water om, weinig contact had en oudjaarsavond voor het laatst was gezien. En daarna alleen door de varkens.

Je gaat de gekste dingen denken als je zo’n bericht leest. Misschien is de boer onwel geworden toen hij de varkens wilde voeren, niet wetende dat hij zelf vanwege een hartaanval of beroerte voer voor zijn knorrepotten zou zijn. Het is ook mogelijk dat hij aan het eind van zijn leven alsnog besloot kringloopboer te worden. Of dat hij geen nieuw jaar meer voor zichzelf wenste, en voor zijn varkens het omgekeerde offer bracht. Hoe dan ook, het bericht eindigt met het volgende nieuwsfeit: ‘Na de vondst van de botten werd de politie onmiddellijk ingeschakeld, maar doordat er weinig meer van de man over was, wordt een nauwkeurige sectie zeer lastig.’  Dat heb je met offeranden.