Overigens CDXXI

Het is dezer dagen, liever dezer nachten, volle maan. Het is een mooie, want volle en perfect ronde maan. Opvallend vind ik dat de maan het maar enkele uren volhoudt. Dat begrijp ik niet en  daar ben ik blij om, want dan val ik straks denkend aan het mysterie en peinzend over een verklaring in slaap. Ik kom het best tot rust als ik opgenomen ben in het uitspansel waar Klaas Vaak als Osiris met Isis verkeert. Isis was in de oudheid beschermer van het Al, van de hemel en de aarde, van de vruchtbaarheid en de vooruitgang.

Ik heb in 1979 in het zand van de Negev geslapen met links en recht reisgenoten. Soms werd ik wakker van een roep die daarna niet meer klonk. Ik keek naar het uitspansel, zag de volheid van de maan, hoorde de goden van gedachten wisselen en besefte dat het logisch is dat er zonder zon geen aarde zou zijn, maar zonder maan geen léven op aarde. Daar dacht ik vannacht wéér aan. Ik liep even de tuin in en liet de grootsheid op me inwerken. De maan is absoluut belangrijker dan de zon. Ik heb vervolgens heerlijk geslapen.