Overigens CDXIV

Sint Maarten is sentiment. Het is als kind om vijf uur wakker worden gemaakt en dan in gezelschap van vriendjes, elk gewapend met een stok, naar het Marktplein te gaan om daar de veehandelaren te helpen met het in toom houden van de koeien. Het is ook bij Gait Klaas, de blinde kioskhouder, een salmiaklolly kopen van het kleverige kwartje dat je van je moeder had meegekregen. Het is ook de kinderlijke overmoed in de botsautootjes op de kermis.

Sint Maarten is een feest van een heilige die Maarten heet en dat wortelt in een voorchristelijk vruchtbaarheidsritueel, waarbij vele liters wijn soldaat worden gemaakt. Dat waren in de toenmalige schenkgelegenheid De Stoof trouwens vooral borrels, heel veel jonge en oude klare. De kopers en verkopers van koeien en kalveren lustten er  dikke sigaren rokend wel pap van, zoveel dat ze rond het middaguur geen koe meer van een stier konden onderscheiden.

Ondertussen liepen wij als stoere jongens natuurlijk vooral te kijken of er ook meisjes van de school waren, maar als we een groepje zagen meteen de andere kant keken. De meisjes speelden ondertussen het spel dat ze niet 'op' jou waren, tenzij je nog een kleverige samiaklolly had, want dan werd het een vroege jennechiesmarkt. Zo kreeg ik als grote man van tien ooit verkering met Willeke, het mooiste meisje van de klas, een liefde die wel drie dagen duurde.