Overigens CCCXCXVI

Wissink het wel of Wissink het niet.

Bij twee beladen debatten in het Glazen Huis der Staten van Overijssel stikstoften de provinciale bezems er vandaag op los. Ze zochten de waarheid door haar geweld aan te doen. Ik lette vrooral op poetsvrouw Wissink wier partij in de regering zit omdat Tijs door zijn vrindje Eddy aan de macht is. Zo is de PvdA de schaamlap geworden in de rechtsliberale coalitie met VVD, CDA, SGP en ChristenUnie. Tijs gaat iets doen met zonnecellen en molenwieken, Don Quichotte uit yuppendorp Laag Zuthem. Het mag en kan. Dat is het mooie van de democratie. Je leert de mensch kennen. Bertolt Brecht.

Eerst het eten, dan de moraal, op een tafel met wel dertig zilverlingen. Tijs gaat niks nieuws toevoegen, want Trager dan Traag. Wissink zou wellicht voor sociaal-democratisch poetsdualisme kunnen zorgen. Daar was ik benieuwd naar, maar het gebeurde niet. Integendeel. Ze liet de rechtsliberale haan drie keer kraaien. In de oppositionele PvdA was Wissink voorheen pleitbezorger van schone lucht, helder water, bloemetjes en bijtjes, melk en honing, maar ze heeft alles geofferd op het altaar van de macht. Dat is toegestaan, soms is er witte rook, soms zwarte, stikstofzwart.