Overigens CCCLXXX

Het dorp bestond in 1969 zeshonderd jaar en iedereen was uitgenodigd op de tiende editie van het diamanten feest van Westeinde tot Oosteinde. Ik kan me er niet zo heel veel van herinneren. Wel dat lantaarnpalen aan de straat offertotems waren die elke avond moesten branden en dat een oom van mij, Dinand, ze elke avond in het tweeduister met een toorts aanstak. Die oom was een bijzonder heerschap: gitarist op feesten en partijen van bij De Hulle, bij Zandwijk, bij Veneman – het is allemaal weg, de horecazaken en ook mijn oom. Het vuur is gedoofd, ashes to ashes. Mijn oom zong ook, zij het alleen Nederlandstalig. Ik kan me de Heikrekels en de Spelbrekers nog herinneren…

Het dorp bestaat nu 650 jaar en weer is de bevolking het aan het vieren. Het is een aftreksel van toen, nieuws van gisteren en er is ook dit keer een naamgenoot van me bij betrokken, nu heet hij Rick en is een beetje de Major Tom van de Ground Control tot Space Oddity, organisator tussen Westerhoeven en De Pollen. Zo’n tweede feest is altijd herhaling, oeverloos spektakel, de aangekoekte pannen en bespuugde glazen van vijftig jaar geleden mogen niet in de afwas, want gaan weer rond, want Vjenne Neugt Oe - en dat doot (of daut) ze, tot het eind der tijden, dat daar altijd zeer nabij lijkt.