Overigens CCCXVI

Het meisje bij ons thuis heeft een droom gehad. Ze heeft me die droom verteld. Ik denk daar nog over na. Het was, begreep ik, geen nare droom, wel een vreemde. Het was een beetje een droom, overal tussen in. Zoals elfjarige meisjes die soms kunnen hebben.

Ze woont nu ruim een jaar bij ons. Het meisje dat een huis nodig had zoals een huis moet zijn. Dat een leven nodig had zoals een leven moet zijn. Van vertrouwen en ontspanning, van stoer en slim, maar ook van gewapend beton, al kan het soms ook los zand zijn.

Ik wil meer dromen horen, haar dromen, dromen van haar debuut bij de Oranje Leeuwinnen, dromen van dat het beter wordt, elke dag en elke nacht, de angst en de schaamte voorbij, mooie dingen zoals in die door Jenny Arean gezongen tekst van Jurrian van Dongen.