Overigens CCCIII

Er ging voor mij een wereld van vroeger open toen ik vandaag tijdens de raadsvergadering in Enschede wethouder Eelco Eerenberg hoorde zeggen dat iets, vraag me niet wat, 'het hele eiereneten' was. Ik zat opeens weer aan een tafel in het huis mijner grootouders. In een vertrek dat keuken en kamer was, met een zwarte kolenkachel. Het was Eerste Paasdag. En het menu bestond uit eieren, heel veel eieren, een wedstrijd eiereneten.

Het was onuitgesproken kemphanerij tussen mijn vader, zijn twee broers en hun zwager. Dat schrokte een heel kippenhok aan eieren leeg. Ik hield het op twee of drie, misschien vier eieren. Ik vond de kippensoep lekkerder. Mijn opa hield kippen voor eieren en vlees en soep. Het was de tijd dat kip niet uit plastic kwam, maar uit een hok. Ik verbaasde me hoe een ontkopte kip nog gewoon een paar dolle rondjes liep alvorens tóch te vallen.

Maar goed, 'het hele eiereneten' dus. Het betekent dat iets niet zoveel om hakken heeft. Je kunt er zo tien of twintig eten. Of meer. Het stelt niks voor. Zo bedoelde Eelco Eerenberg het ook, van de week, al weet ik dus niet meer waar hij het over had. Hij is een beetje de nerd van de Enschedese politiek, een wihzzkid, ook nationaal in de picture, op weg naar Den Haag of Hilversum, of beide. Een haantje de voorste, dat is het hele eiereneten.